"Even 'n meetlat erbij halen,..."

 

Soms, als ik even wil zien hoe ver 'het lappie' nu is, hol ik naar de slaapkamer,…



Zonder enig pardon worden tig hoedjes uitgestrooid over de blauw-witte Sylvia's Bridal Sampler. Goh ben al best wel ver,…
Fijne dag allemaal!

Tip: Soms word er bij de reacties gevraagd of ik over een bepaalde quilt iets wil vertellen. Alle  quilts zijn echter de afgelopen vier en een half jaar al uitgebreid aan bod gekomen, in eerdere verhaaltjes. Onder elk verhaaltje zie je een rijtje categoriën staan, en daar staan de quilts tussen die op de foto's te zien zijn. Als je daarop klikt vind je alle info terug, veel plezier!

Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

"Een Ochtendwandelingetje"

Elke morgen gaan Bregje & ik, al héél vroeg op pad voor 'n flinke wandeling. Dat is ook nodig want het nieuwe oude huis heeft geen achtertuin. Op het plaatsje achter kunnen met veel moeite de afvalcontainers en de fietsen gepropt worden. Verder staat daar nog een klein huisje, het is 't  'buitenpleetje' van vroeger, dat gelukkig niet meer diezelfde functie heeft,…

Dat we geen tuin hebben geeft niet, Bregje houdt namelijk niet van tuinen, Bregje wil alleen maar samen met ons wandelen.

Dat doen we dus, want ondanks dat we in 't centrum van 'n toeristisch Zuiderzeestadje wonen, is het platteland letterlijk om de hoek te vinden, kijk maar,…



Het kan bijna niet wijdser en groener,… 't is heerlijk om daar te lopen, te genieten, en te weten dat je al dat gras niet hoeft te maaien,…

Bregje loopt wel aan de riem, want hoewel ze héél goed naar me luistert en dichtbij me in de buurt wil blijven, is ze ook weleens nieuwsgierig. Een Ierse Wolfshond in galop, is in een paar seconden een behoorlijk eindje verder weg,… en soms is Bregje Oostindisch doof,…
Zoals gezegd, we wandelen,…


Als je naar onze schaduw kijkt, lijkt het net alsof ik een everzwijn aan een touwtje heb,…


Gelukkig het is Bregje,… zucht,…



Wat is Nederland toch 'n wonderschoon land!



Onderweg zien we heel wat schapen, zij zien ons natuurlijk ook en kijken ons vol verbazing na, ze hebben waarschijnlijk nog nooit een Bregje en een echte Goof gezien,…

Als we na zo'n klein uurtje weer thuis zijn, Bregje lekker ontbeten heeft en ik wat door het huis heb 'gedingest', als ik geen ooievaarsdienst heb,…want dan ben ik allang de hort op, dan is het tijd voor het serieuze werk,…



Dan zet Goof hoedjes aan een lappie dat groeit en groeit,…en groeit,… De vingerhoedjes zijn nu met heel veel, zo'n 5500,…
Tjongejonge wat een gaaf getal! Nog even geen ooievaar en lekker doorwerken, dan is deze quilt zo klaar!
Vind je ook niet Goof?



Nounou, da's duidelijk,… bij 5500 vingerhoedjes ga je wel heel erg rare bekken trekken. Jullie zijn gewaarschuwd!
Fijne dag allemaal!

Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

"Sarah Morrell"

Jullie hebben nog wat van me tegoed.
Begin mei heb ik de Sarah Morrell doorgequilt en aan ons mam gegeven. Ze was er héél erg blij mee, en de Morrellies liggen te pronken op haar bed!



De Morrell is niet intensief doorgequilt maar, zo vinden ons mam en ik alletwee, wel heel erg mooi,…
De Broderie Perse blokken hebben allemaal een doorgequilt hart gekregen, dat past wel bij zo'n poëzieplaatje,…



De andere blokken kregen als quiltpatroontje 'gewoon' zomaar iets dat ik op dat moment leuk vond om te quilten,…
De foto's doen de Morrellies trouwens absoluut geen recht. In het 'echie' is de achtergrondstof beige gekleurd, in plaats van het spierwitte dat je nu ziet.



Deze foto, die genomen is zonder flits, lijkt er meer op.  Het is een schattig Broderie Perse blok met kleine vogeltjes en het hart lijkt er wonderwel bij te passen.

De blauwe stift is er trouwens goed uitgegaan. Want natuurlijk is ook deze quilt gewoon in de wasmachine gestopt, op een programma van 40 graden gewassen met normaal wasmiddel, niets speciaals.
Daarna was de droger aan de beurt, en ook dat ging helemaal goed, geen centje pijn.



Hier werd, nog voor het wassen en drogen, het biesje vastgezet.
Deze keer een eitje, de achterkantstof is simpelweg omgeslagen naar de voorkant en met kleine steekjes vastgezet. Het staat heel erg leuk!



Ons mam is ontzettend blij met haar Sarah Morrell quilt. De quilt komt ook heel mooi uit in haar slaapkamer, en lijkt er zelfs speciaal voor gemaakt te zijn. Iedereen die op bezoek komt, wordt meteen 'meegesleurd' naar de Morrellies. "Kijk toch eens wat 'Onsingrid' heeft gemaakt!

Ze is apetrots,…ons mam,… lief hè,…



Nog een laatste foto van de Sarah Morrell, spierwit geworden van de schrik door de flits van het fototoestel,…



Dag Morrellies, veel plezier bij ons mam!

En dan wil ik toch echt eventjes Dorry 'toespreken',…

" Lieve meid, bedankt dat ik de Sarah Morrell voor je keileuke quiltwinkeltje in het mooie Brabantse land, mocht maken. Het was voor mij een eer en 'n enorme uitdaging met alle bijzondere Broderie Perse blokken, een techniek die ik immers nog nooit had gedaan. Ook het werken met lapjes die me toegestuurd werden, was héél spannend. De Sarah Morrelquilt is een quilt waar je of niets mee hebt, of op slag verliefd op wordt, en voor mij was het inderdaad liefde op 't eerste gezicht toen je me 'n foto toemailde.
Dorry dankjewel voor deze prachtquilt!

De Morrell Quilt werd als BOM door Supergoof, met veel plezier, in opdracht voor, en met stofjes van Quilt it & Dotty gemaakt. Het fotoboek van de Morrellies kun je hier vinden. Het patroon is van Di Ford. Over het maakproces zijn vele verhaaltjes geschreven, heb je zin om ze na te lezen dan kun je ze hier (klik) vinden. Het meest recente verhaaltje staat bovenaan, de allereerste komt als laatste.
En wellicht ten overvloedde, maar voor hen die het niet weten,… alle quilts worden door deze Goof helemaal met de hand gemaakt, en met liefde!

Fijne zondag allemaal!

Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

"Een Rondleiding"

In 't nieuwe oude huis is geen plaats voor 'n handwerkkamer,… Maar dat is niet erg, voor alle lapjes en handwerkspulletjes is een mooi plekje gevonden. Nieuwsgierig???? Kom maar mee!

Eerst moeten we naar boven, op de eerste verdieping is namelijk de woonkamer te vinden. Raar hè, maar wel gezellig met 'n open haard en een prachtig uitzicht,…



In de woonkamer zien we meteen een paar oude bekenden, de klosjes, die nog steeds voor een klosjeswave all-over-the-world zorgen, en 't blauw-witte zaagtandje, beiden voor het gemak, en natuurlijk de 'mooiigheid',  hangend over stoelen.

Er is verder geen lapje te bekennen, maar als je je even omdraait,… dan zijn daar 2 muurkasten, waarvan ik vermoed dat ze ooit bedsteden geweest zijn, en alweer een oud vriendinnetje, m'n Sjaantjeslap (Dear Jane),…



Je bent nog niet overtuigd? Nou toe maar, maak maar open die deur!



Gelukkig, alle handwerkspullen zijn ook meeverhuisd,…



Hier wordt een quiltster blij van,…

Het is 't Dagobert Duck gevoel, jeweetwel als Dagobert een duik neemt in zijn geldpakhuiszwembad,… Beiden kasten zitten bomvol, eigenlijk zou ik geen lapje meer mogen kopen,…

Zo, dat was het weer, de deur kan dicht,… nee,…die andere hoef je niet open te doen, daar zitten toch alleen maar lapjes in.
Zeg, ik heb best wel zin in een bakje koffie, kom je mee?



Dag Sjaan, tot de volgende keer, wij gaan weer naar beneden!
Fijne dag allemaal!
Hé, waar blijf je nou? Je koffie wordt koud!!

Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

"'T Steegje"

 

Langs het nieuwe oude huis ligt 'n heel oud steegje. Het maakt je héél nieuwsgierig, want wàt zou daar toch allemaal te zien zijn,…

Niet zoveel, 't steegje loopt eigenlijk alleen maar mee met 't nieuwe oude huis, om dan heel plotseling te stoppen,… Wèl heeft het nieuwe oude huis enkele ramen in het steegje, en da's niet altijd handig,…
Ach een quiltster maakt daar niet zo'n probleem van, zij zoekt in haar stapel quilts naar een geschikt exemplaar en voilà,…



Zorgt voor een gezellig kippenhok in het steegje!

In de voorkamer moest ook iets aan de binnenkijkjes gebeuren. Vitrage, daar houdt deze Goof niet van. Dat is ook niet handig want Bregje zou de gordijnen de hele tijd met haar grote natte zwarte neus opzij duwen,… We hebben het hier immers niet over een klein hondje dat op de vensterbank springt,…
Nee Bregje is zoals jullie allang weten, een joekel van een hond.
Dus èèn raam voor het naarbuitenkijken van Bregje, en het andere voor Goof, waar nu een pracht van 'n vrolijke bloemenmand staat,…

Bregje & Goof alletwee blij!
En hoe zit het met de vingerhoedjesdip wil je wellicht weten?
Daar gaat het slecht mee. Met de dip wel te verstaan. Die is namelijk helemaal verdwenen. Dankjulliewel voor alle positiviteit die m'n kant opgestuurd werd, het heeft geholpen!



De hoedjes liggen op tafel voor het pakken, en gaan nu richting de 5400. Klinkt wel leuk hè?

Dat was het weer voor vandaag. Deze Goof springt zo in de auto om 4 kinderen van het station op te halen. Vandaag is DH 50 jaar geworden, de kinderen komen hem verrassen met iets héél speciaals. Voor de rest van de maand blijven we ook in de feeststemming, want Willemijn wordt 18 en Frauke 25 jaar,… Wat een mooie leeftijden,… denk dat ik m'n feestneus maar ophoud,…

Fijne dag allemaal!

Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

"Wat een Tijd"

Het is 'n speciaal weekje geweest, met zorgen voor 'n lief kraamgezin, een fijn logeerpartijtje van ons mam, bij ons in 't nieuwe oude huis, en een bijzondere mijlpaal,…
Die mijlpaal begon toen we 25 jaar geleden besloten te trouwen, heel rustig, zonder allerlei poespas, met alleen onze ouders en 'n babymeisje-in-m'n-buik, als getuigen. Deze zilveren bruiloft hebben we nu mogen vieren, samen met onze moeders.

Aan de vaders werd vaak gedacht, dat snap je wel.
Vijf en twintig jaar is niet niks.

Ik dacht er eigenlijk een beetje luchtig over, maar toen 14 juli, onze trouwdag, steeds dichterbij kwam, veranderde die luchtigheid in een diep peinzen. Het is héél bijzonder dat twee mensen op zo'n jonge leeftijd besluiten om met de ander door het leven te wandelen, bedacht ik me. En dat die verliefdheid van toen veranderd in een diep, vanzelfsprekend houden van. Je staat er niet zo bij stil het is gewoon 'gewoon'.

Maar wat is dàt wat gewoon lijkt, eigenlijk heel erg bijzonder!

Ik hoop dat ik nog heel wat 'gewone' jaartjes samen met mijn Lief en Levensmaatje door het 'gewone' leven mag wandelen.

Fijne dag allemaal, wandel ze!
Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

S.O.S.

 

De teller staat nu op 5200 vingerhoedjes.
Het is een aardig 'lappie' aan het worden, en voelt ook heerlijk aan. Dat is dan het enige wat er te vertellen valt, want met alle verhuisperikelen zijn er niet veel hoedjes bijgekomen,…
Het quilten staat zowiezo op een laag pitje.

Soms kijk ik rond in het nieuwe oude huis, waar zoveel quilts hangen & liggen. En dan snap ik eerlijk waar niet, dat ik ooit tijd en zin had om zoveel van die enorme joekels met de hand te maken. Het lijkt net of dat allemaal in een vorig leven was.

Het is duidelijk, de hoedjesfamilie krijgt er geen leden bij, maar gelukkig zijn ze wel erg leuk om naar te kijken. Zelfs als ze van pure ellende het raam uitgegooid worden.



Mijn DH roept al maaaaanden dat al die hoedjes aan mekaar, van een afstand op een oud muurtje lijken. Als ze zo uit het raam hangen, van 't nieuwe oude huis uit 1634, dan kan ik dat alleen maar beamen.
Zo, dat was mijn hoedjesellende.

Vertel eens, hoe zit het met jouw vingerhoedjes?

Schiet je al een beetje op, of zit je net als ik ook te worstelen met een vreselijk vingerhoedjesdieptepunt? En,… als jij van al dat gezeur helemaal geen last hebt, en fluitend een vingerhoedjeslappie van ruim 6000 stuks in mekaar hebt geflanst, vertel dan alsjeblieft hoedat je dàt in hemelsnaam hebt gefikst, want daar ben ik ontzettend benieuwd naar!

Hellup!!! Waar is m'n inspiratie??? Iemand een idee????

Fijn weekend allemaal!

Ik ben met m'n collega de ooievaar op stap, en heb gelukkig een goed excuus om niet te  kunnen quilten,…

Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

"Gluren, Turen & Terug Koekeloeren"

 

Bregje, de Ierse Wolfshond heeft 't er tegenwoordig maar druk mee. Waren vroeger haar dagen gevuld met 't inspecteren van 't gras der Nederlandse polder, tegenwoordig is dat andere koek.

Deze vrouwelijke uitvoering van 't allergrootste hondenras woont sinds 'n paar weken midden in het centrum van 'n heuse stad, met vanuit het huis, werkelijk waar, 'n grandioos uitzicht,… Bregje valt bijna om van verbazing bij het zien van allerlei mensen, groot en klein die vlak langs haar ramen voorbij gewandeld komen,… Ze gluurt en tuurt,… kijkt iedereen helemaal na, totdat ze 'weg' zijn, om dan vlug haar koppie naar de andere kant te wenden voor nieuwe 'slachtoffers' die wederom van top tot teen bekeken worden,…

Natuurlijk blijft Bregje zelf ook niet onopgemerkt,… menigeen koekeloert enthousiast door de ramen weer terug. Ergens anders zou dat raar gevonden worden, maar in dit stadje kijkt niemand daar meer van op. Het 'barst' hier momenteel van de vakantiegangers uit binnen- en buitenland die met een fototoestel in de aanslag allerlei kiekjes nemen.

Na een paar weken begint 't wonen in 'n openlucht museum te wennen,… maar het vakantiegevoel, dat hebben we nog steeds.

Want waar kijken Bregje, en ik natuurlijk ook, nu 't liefst de hele dag naar?



Tja,… naar zo'n mooie sloep die net binnengevaren komt,…



Of wat dacht je hiervan, wat een plaatje hè,…

 Bregje en ik zijn simpele landrotten en zien vol verbazing en met veel plezier, al het 'gedoe' op het water aan,…
Soms vergeten we gewoon dat we ook nog andere dingen moeten doen, zoals quilten,…



O,…  en uit wandelen gaan, geloof ik,…

Wandelen kunnen we hier ook héél goed. Binnen 5 minuten tijd, lopen Zij & Ik over 'n dijk met aan weerszijden van de weg, miljoenen grassprietjes die wederom geïnspecteerd moeten worden,… Om daarna met een diepe, diepe zucht 'bewaterd' te worden,… dat wateren én inspecteren doet Zij natuurlijk,… niet Ik,…

Want al dat water voor de deur brengt zo'n grote Ier alleen maar op 't idee dat zij dat zelf nog veel beter kan,… En dan zijn die 5 minuten wandelen, of een halve minuut hollen, naar die dijk wel heel erg fijn!
Bregje als scheepshond lijkt me dan ook geen strak plan,… wat dacht je wat,…

Fijne avond allemaal!

 Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...

"Een Kijkje in de Keuken"

 

En zijn alle dozen al uitgepakt?

Welnee! Maar het is al wel 'n geweldig leuk huis om in te wonen. We hebben eigenlijk 't gevoel dat we op vakantie zijn, en dat 'ze' hier precies dezelfde meubels, spulletjes en quilts hebben als wij, da's ook toevallig,…


Sinds vandaag is m'n eigen computer ook aangesloten, dus Supergoof is er weer!

Fijne zondag allemaal!

Dit is een verhaaltje dat eerst op www.supergoofweb-log.nl stond. Ik ga proberen om wat verhaaltjes van weblog die daar nog staan, over te plaatsen,... ben benieuwd!
De reacties kan ik waarschijnlijk niet mee verhuizen,...