vrijdag 28 september 2012

"Nog Eventjes"

 
Het begint eigenlijk 'n vast ritueel te worden.
Hoe meer een quilt in wording,
 een echte quilt aan het worden is,...
Hoe langzamer eraan gewerkt wordt.
 
 
Het lijkt een beetje op 'n afscheid.
 
Je weet immers zeker dat binnen niet al te lange tijd,
als je tenminste doorwerkt,...
de quilt klaar is,...
 
 
Dan kan er niet meer worden geprakkiseerd over dit & dat,
 en,
 zus & zo.
Het quiltwerk is gedaan.
 
 
Soms nadert het 'einde' ook onverwachts heel snel,
omdat je besluit de brede rand kant toch maar niet aan de bies vast te zetten.
Gewoon omdat de quilt dat zelf niet wil.
 
Of in normale taal,
omdat het te veel is.
 De quilt heeft het niet nodig. 
 
 
En,
ondanks al je gedraal & getreuzel,
gewoon omdat je het werken aan de Dancing Dollies zult missen.
Ze waren immers je quiltmaatje de afgelopen jaren.
Ondanks al dat rare domme uitstellen,
is dan ineens het moment daar,
dat er alleen nog maar een klein zakdoekentasje op het middenstuk gestrikt hoeft te worden.
O ja,
en er moet een label op de achterkant.
 
Het quiltwerk zit er bijna op.
Wat is het een dierbare quilt geworden.
 

woensdag 26 september 2012

"Jaarlijkse Griepprik"

 
Woensdagavond,
 't is rustig in 't voormalige Zuiderzeestadje.
Bijna alle toeristen zijn naar huis.
 Het is half 7,
de bewoners van Blokzijl zitten aan tafel.
Onder het eten wordt met mekaar de dag doorgenomen.
 
"Goh, wat was het mooi weer vandaag hè,..."
Of,...
"Mam, ik heb al heel veel kinderpostzegels verkocht,...."
"Toen de schoolbel ging,
 ben ik hard naar buiten gerend,
en gelukkig waren er heel veel mensen thuis".
"Hmmm, lekker,..."
"Mag ik nog zo'n toetje?"
"Nee hè,...
da's niet eerlijk,
moet ik alweer afwassen".
 
Of wat dacht je van deze,....
 
"Vooruit, kom van de wc af,
jij bent aan de beurt om af te drogen".
"NU".
 
 
In 't Nieuwe Oude Huis werd de afgelopen dagen gebaald.
 
Het laptoppie van Goof had het opgegeven.
Niet helemaal hoor,
 het kleine ding zat nog een beetje tegen de genadeklap aan te hikken.
 
Na het opstarten door Goof,
besloot 't eigenwijze internetmirakel  
dat haar werkdag nog niet begonnen was.
Subiet zette zij zichzelf uit,
 kreeg daar meteen spijt van,
dus hup,
 aan ging het scherm,
 of nee,
toch maar niet,...
 ben nog niet wakker,...
 dus uit,...
aan,...
UIT,... 
GRRRRRR.
 
 Goof werd er tureluurs van.
 
 
In het oude stadje zijn de meeste winkels allang verdwenen,
maar gelukkig is er wel een computerzaak.
 
Dus vanmorgen het tegenstribbelende laptoppie onder de arm genomen, 
en snel bij de Eerste Hulp afgegeven.
Aan het eind van de dag was ze helemaal opgeknapt.
Schoongemaakt van allerlei nare virussen.
 
Er was een nieuwe virusscanner opgezet, de oude was immers net verlopen.
Iets dat de afgelopen dagen ook met allerlei dringende,
onheilspellende & alarmerende,
 mailtjes aangekondigd was,....
Nog 10, 9, 8, 7, 6,....
dagen,...
En dan bent U niet meer beveiligd.
Zo.
Dat is dus ook geregeld.
 
Een soort van jaarlijkse griepprik voor computertjes.
Kortom,
ze kan er weer tegen.
En deze Goof is me toch blij.
 
 
 
Kan me gewoon niet meer voorstellen dat er ooit een wereld was zonder internet.
Jullie wel?
Fijne avond,
en
 
PS,
Bedankt aan alle Lieve Schatten, die me na de Trunkshow verwend hebben met cadeautjes, ik ben er SUPERBLIJ mee. 
 

zondag 23 september 2012

"De Witte Pimpernel"

 
Er waren heerlijke gebakjes,...
 
 
Tig koffie en theekopjes,...
 
 
Het kacheltje snorde behaaglijk,....
 
 
De stoelen stonden paraat,...
 
 
De manden met quilts waren uit de auto gehaald,...
 
En het wachten was,
 op de eerste gasten die voor Supergoof's Trunkshow kwamen.
Wat zeg je nou?
 
WACHTEN?
 
Dat was helemaal niet aan de orde.
  De eerste quiltsters waren allang aanwezig.
 Een quiltster doet immers niets liever dan rustig op haar gemakje rondsnuffelen in een quiltwinkel.
 
Ga je mee?
Dan gaan wij dat ook 'even' doen,...
 
 
De Witte Pimpernel is een zeer gastvrije handwerkzaak,...
 
 
alles even mooi gesorteerd,
omgeven door quilts...
 
 
Overal zijn oude handwerkdingetjes te vinden,..
en dat vind ik zo leuk,...
 
 
En quilts,...
 
 
lapjes,...
 
 
Maar dat niet alleen,...
 
 
Menig handwerkster kan hier uit haar dak gaan,...
Er is gewoon voor iedereen wat te doen.
Het woord verveling betaat niet.
 
 
We kijken nog even verder,
we hebben immers nog de tijd,
de trunkshow is nog niet begonnen,...
 
 
Even zoeken tussen de 'blauwtjes',...
 
 
Hé, wat zitten jullie daar lekker,...
 
 
De Witte Pimpernel is te vinden in Oene,
een dorpje aan de IJssel,
 tussen Zwolle, Deventer en Apeldoorn.
 
 
 
Een heerlijk plekje om rustig bij te komen van alle dagelijke dingen die altijd zo moeten,...
 
Kom ga je mee?
Dan gaan we weer naar binnen,...
 
 
We lopen eerst door de winkel,
om dan de workshop en tentoonstellingsruimte binnen te stappen.
 
De eerste gasten gaan al een fijn plaatsje zoeken,...
 
 
Een kopje koffie drinken met het lekkers erbij.
En als dat allemaal gedaan is,
dan,
 kan Supergoof's Trunkshow beginnen.
Eéntje s'morgens, en eentje s'middags.
 
En als je daar iets over wilt weten,
dan moet je echt even bij HELEN & WIETSKE gaan kijken.
 
Dag Witte Pimpernel,
 
 
Dankjewel voor het kijkje in je mooie winkel,
 
 
En je warme huiselijke gastvrijheid.
Het was een HEERLIJKE dag.
Tot de volgende keer,
en
 
 
 

vrijdag 21 september 2012

"Goof, waar blijf je nou?"

Onze B&B
 
Hoe doe je dat eigenlijk?
Vertel het me maar.
 
Met 'n gave theepot,
zeer geschikt voor ons,
ik was immers samen met het Dotty-team op stap.
 
Hoe kun je vijf dagen Sainte-Marie-aux-Mines in een verhaaltje stoppen?
 
We zijn helemaal vergeten om in zo'n koetsje te stappen,...
 
Vijf dagen met vriendinnen op stap in het verre Frankrijk,
 
Ooievaartje,...
 
daar na toe gechauffeurt worden door een zeer bekwame reisleidster?
 
Dancing Dollies van B. Giblin.
 
Vertel me eens hoe je vijf dagen bomvol indrukken van quilts,
 
Duizenden driehoekjes,...
 
QUILTS,
 
Antieke quilt,...
 
 bloggers,
 winkeliers,
 Frankrijk,
tentoonstellingen,
 heerlijk eten,
geweldige mensen,
 kunt stoppen in een blogje?
 
Oud stoffenboek,...
 
Vijf dagen die ook nogeens voor meer dan 500 foto's hebben gezorgd,...
 
Mandenquilt, oeioeioei,...
wil ik maken,...
 
Dat gaat niet.
Eigenlijk was het plan om elke dag in Frankrijk een verhaaltje te schrijven,
maar helaas geen internet.
 
Goed idee, boek signeren,...
 
Conclusie,...
 
Tentoonstelling France Point de Croix,...
 
Jullie moeten echt allemaal zelf gaan.
Vandaag op stap voor een leuke spaarpot, en daar elke keer iets instoppen,...
 
De quilts werden ook tentoongesteld in prachtige kerken,...
 
 Dan zie je over een jaartje de quilts van dichtbij,
 
Omhoog kijken was dan een MUST.
 
Je maakt zelf mee,
 hoe leuk het is om bloggers uit binnen en buitenland te ontmoeten.
 
Er hingen ook quilts in etalages.
 
 Je proeft het heerlijke Franse eten,
 
Voor de tentoonstellingen kwamen we op de meest mooie plekjes,...
 
en ervaart hoe bijzonder het is,
 
 
De ontroerende beelden van Gaby Kretz.
 
om je huis uit te stappen en hemelsbreed 6 uur door te rijden,
 
Antieke quilt van het Franse Quiltersgilde.
 
 om ineens in een ander land,
 
Het eten was heerlijk,...
 
 met een andere cultuur,
de auto uit te stappen,
 
Antieke quilts,...
 
waar men een heel andere taal spreekt.
Maar gelukkig ook gebarentaal kent,...
 
Nog meer antieke,...
 
Wat is dat toch bijzonder van Europa,...
 
ik houd er zo van,...
 
Gelukkig waren er in Sainte-Marie-aux-Mines heel veel bloggers.
 
Zucht,...
 
 En al die bloggers zetten op hun blog hun eigen belevenissen met foto's,
 
Kijkend vanuit het raam van de B&B naar onze overburen.
 
 zodat iedereen lekker mee kan genieten,
 
Oude stoffen in het museum.
 
gewoon thuis vanuit je eigen stoel.
 
De speciale porseleinen vingerhoed van en door Esther Miller aangemeten krijgen.
Hoe dat was?
Te vergelijken met het moment dat Harry Potter zijn toverstaf krijgt.
Zo'n bijzondere vrouw, Esther Miller,...
 
Want hoe druk het ook was daar in het Franse land,
er waren ook heel veel mensen niet aanwezig.
 
Het ging goed met het knietje, en als er veel gelopen werd, of geklommen, waren de krukken een uitkomst.
 
Gewoon omdat ze niet konden.
De zomervakantie was immers al voorbij.
 
Ja hoor, weer zo'n mooie oude,...
 
 De vrije dagen en het geld weer op.
De kinderen naar school.
 
Tuurlijk werd er ook gequilt,...
 
Of je kon zo'n reis niet maken vanwege allerlei andere persoonlijke omstandigheden.
 
Op het kaartje stond 16.000 driehoekjes.
De eigenaar zei dat 't niet klopte, de quilt heeft er meer dan 18.000,...
 
 
Dus Goof,...
Hoe eet je een olifant?
 
Zucht,...
 
In kleine hapjes natuurlijk.
Je begint bij het begin,
 
Zoeken tussen de ANTIEKE blokjes,...
 
Het is net zoals bij quilten.
 
In het museum.
 
Rustigaan beginnen,
 met het eerste kleine lapje,
en dan,
 wordt het vanzelf een quilt,...
 
het museum,...
 
Oké,...
Dus,...
Foto's selecteren,...
Foto's verkleinen,...
Twee verhaaltjes door mekaar heen schrijven,...
een vet gedrukte,
en een blauwe.
Foto's er tussen stoppen,...
Zie daar één verhaaltje.
En het blijft ook bij één.
 
Wat was het leuk hè meiden,...
 
Jeetje,
wat was het geweldig in Sainte-Marie-aux-Mines,...
 
En wat leuk om zo'n dagboekblog bij te houden,...
Nu weer over tot de orde van de dag.
Heel veel was wegwerken,...
en ondertussen terugdenken aan vijf heerlijke dagen,
waarin genoeg beleefd is voor een hele maand.
Het was helemaal *T*O*P*.
 
Fijne dag allemaal,
Met excuses aan Berna,
want ik heb je niet herkend,
en ik schaam me dood,...
Ik dacht wel een paar keer,
 wat kijkt die mevrouw lief,...
*Ü*