Soms dan maak je iets mee,
dat zo speciaal is,
en dan heb je er helemaal geen plaatje bij.
Een foto bedoel ik,
want het plaatje,
dat heb ik wel,
maar ja,
dat zit in mijn hoofd,
daar heb jij niets aan.
Daarom bij dit verhaaltje een heel mooi plaatje,
van een perk vol hortensia's,
gewoon hier in het Hanzestadje aan de IJssel.
Het heeft verder niets met het verhaaltje te maken,...
Wat wil ik je vertellen?
Het was half 7 vroeg in de zondagochtend,
en Gootje en ik waren aan de wandel.
deze keer was het plan,
om de stadsbrug met de gouden wielen over te lopen en dan linksaf,
langs de IJssel,
over de dijk,
met het zicht op de overkant.
Dat is echt genieten zo vroeg in de ochtend.
We liepen dus over de stadsbrug,
en in de verte zag ik
op het voetpad,
iets liggen.
Het was klein,
het bewoog niet,
en ik dacht,
hé zit daar nou een musje?
Maar een musje,
dat was het niet,...
Toen we dichterbij gekomen waren,
en ik het oppakte met mijn rechterhand,
bleek het inderdaad een vogeltje te zijn,
een vogeltje dat plotsklaps wakker schrok.
Vol verbazing en bewondering keek ik naar een prachtig ijsvogeltje.
Ik had altijd gehoord,
dat ze zo mooi zijn,
maar ik had ze nog nooit in het echt gezien,
en nu hield ik er eentje,
heel zachtjes vast,
in mijn hand.
De veertjes zo zacht,
het koppie zo mooi,
en de kleuren,....
van zo'n mooi blauw.
Wat doe jij hier nou?
Vraag ik aan het dappere ijsvogeltje,
dat me ondertussen heel rustig aankijkt.
Weet je niet dat je hier niet zo moet gaan zitten,
zo in de loop van het voetgangerspad?
Het is nu nog rustig,
maar straks niet meer.
Weet je wat?
We gaan naar het bankje,
daarginds op de brug,
dan kun je daar een beetje bijkomen,
want ik denk dat je tegen de glazen reling van de brug bent gevlogen.
Zo gezegd,
zo gedaan,
deze Goof liep met het ijsvogeltje en een blije teckel,
die dat allemaal erg gezellig vond zo met z'n drietjes,
naar het bankje.
Ik opende m'n hand,
het ijsvogeltje schudde het hoofdje en ook alle veertjes,
wooooh wat is het een mooi vogeltje,
en met een sierlijke en supersnelle zweefduik,
vloog het weg,
onder de brug door.
En daar stond ik,
op de brug,
met m'n teckeltje.
We,
Gootje en ik,
hadden net een ijsvogeltje gezien.
Het zat in mijn hand,
en het vloog veilig de goede kant op.
Wat een geluk.
Fijne avond lieve allemaal,
en,