"Opsporing verzocht"

Wie kent dit engeltje?

Ik heb het jaren geleden gekocht in Utrecht, samen met 2 andere engeltjes. Die 2 andere zijn helaas gehemeld,... ik heb geen idee wat voor merkje het is. Het enige dat ik weet is dat er heel veel van waren. Je zag ze op muziekdoosjes, en ze bespeelden een instrument. Ik heb ze altijd erg leuk gevonden, maar nooit meer gezien.
 Dus:

Wie o wie kan me er iets meer over vertellen??

"Tips"

Vorige week had ik een dagje Ikea .En één van de dingen die ik daar kocht waren dekbedovertrekken. Ik was/ben helemaal weg van de mooie kleur blauw met het wit. Toen ik de volgende dag aan mijn SBS zat te werken, bedacht ik, dat die overtrekken ook geweldig zouden zijn,...als gordijnen.
Nou is het probleem dat een naaimachine gillend zou weg rennen(als dat zou kunnen) met mij in de buurt, en ik doe eigenlijk precies hetzelfde, maar dan graag de andere kant op,... Ik kan echt niks met zo'n ding,....en ook geen eenvoudige gordijnen maken,..tja,..

Dus heb ik speciale knijpertjes gekocht, die aan mijn dekbedovertrekken bevestigd, en ze opgehangen. Ik ben zelf erg blij met het resultaat, en als ik ze zat ben, gaan ze gewoon weer op bed,...als dekbedovertrekken dan wel,...
Dat was tip 1.
De volgende tip bestaat uit een paar links die ik nog eens door wil geven. Ik heb gemerkt via mijn mail en reacties op dit web-log, dat er best wel veel mensen zijn, die zouden willen gaan quilten. Doen! Roep ik meteen, want het is erg leuk. Als je niet in de gelegenheid bent om cursussen bij quiltwinkels te volgen (heb ik zelf niet gedaan), dan kun je heel veel tips uit boeken en tijdschriften halen. Wat tegenwoordig echter een groot voordeel is, is dat we de beschikking over internet hebben. En op het World Wide Web is enorm veel over quilten te vinden.
Waar ik altijd veel baat bij heb gehad, is het speciale quiltersprikbord van  Mia Verhoef. Je kunt daar altijd terecht met allerlei vragen en er is altijd wel iemand die je helpt. Ook leer je veel quilters kennen via het prikbord. Er worden zelfs gezellige prikborddagen georganiseerd en af en toe wordt er een lapjesruil gehouden.
Verder heb je ook nog het forum van het Quiltvirus , dat kun je gewoon lezen en als je een reactie wilt plaatsen, moet je, je even aanmelden. Maar dat is geen enkel probleem. Er is ontzettend veel te vinden op beide sites.
 Dus als je ze nog niet kent,...dan wens ik je veel leesplezier!

"Een Ier krijgt quiltles,..."

Op zondagmorgen, Eerste Pinksterdag, lekker nog een paar blokjes gemaakt van de Dear Jane. Op de foto zie je het begin van E-13 "Moth in a web".

Het blokje ligt al helemaal klaar om in mekaar gezet te worden. Wat is daaraan vooraf gegaan?
Eerst heb ik paternoplaat op de tekening in het boek gelegd, en de figuurtjes die ik nodig had, over getrokken. Die figuurtjes/malletjes, zijn toen uitgeknipt met dat kleine zwarte schaartje. Dat gebruik ik altijd voor paternoplaat. Ik had ook het andere schaartje kunnen gebruiken, maar dat is voor mijn lapjes, en dat wil ik graag scherp houden,...
Volgende stap is het leggen van de malletjes op de stof en het uittekenen zo vaak als dat nodig is. Daar gebruik ik een potlood voor of een stift. Omdat ik knip, kan ik het malletje precies zo neerleggen, dat het bloemetje van de stof te zien is, en niet half wordt doorgeknipt...
Dan is het uitknippen geblazen, en alles in de goede volgorde neerleggen. De rest volgt vanzelf,...vast spelden,... en in mekaar zetten. Ik gebruik grote spelden. Dat is me ooit geadviseerd in een quiltwinkel. Je hebt dan tijdens het vastnaaien "meer" om vast te houden. Ik moet zeggen, het werkt perfect!
Als naaigaren gebruik ik altijd hetzelfde, gewoon gebroken wit, van Güttermann.

Zo weer eentje af! dit blokje is niet gestreken, en ik moet zeggen, ik vind het ook niet nodig,...
Terwijl ik aan het quilten ben, wordt al mijn doen en laten, nauwlettend gevolgd door Bregje. Hmmm, volgens mij zou ze het ook wel kunnen, het is dat ze er niet echt de poten voor heeft,... O,...uh,..sorry Bregje,...

En,...speciaal voor Francisca,........(sorry, Shona),.......

"Kleine beer"

"Kleine beer " is een echte kleine beer. Hij meet van zijn voetjes tot zijn kruintje 16 cm. Kleine Beer, heb ik 14 jaar geleden gemaakt, toen ik in verwachting was van Jongste. Het patroontje komt uit een tijdschrift voor babies.
Ik kan me nog herinneren dat mijn vingers niet zo prettig aanvoelden destijds. Het beertje is namelijk gemaakt van een oude zeem, en dat was behoorlijk zwaar werk.
Kleine Beer is schattig om te zien, en onder zijn stoere streepjestrui is zelfs nog een naveltje te vinden.
Het kleine ding is in zijn leventje al op veel plaatsen geweest, want zijn vriendje heeft hem overal mee naar toe genomen. Hij zit hier eventjes te showen in mijn handwerkkamer, maar daarna is hij weer snel naar zijn eigen plekje vertrokken!

"Aangenaam kennis te maken,..."

Eventjes voorstellen,... Ingrid H.G. ook wel bekend van "Groetjes van Ingrid H.G.", "Goofy", "Goof", of "Supergoof". Dat hele "goofgebeuren" komt door mijn meisjesnaam, en in mijn studententijd, kreeg ik de eretitel "Supergoof".  Iets waar ik trots op ben, ik vind het bepaald aangenaam, een beetje "gek" te zijn,...
Getrouwd met een hele lieve Schat en moeder van 4 kinderen. De kinderen hebben, op hun beurt ook weer hun eigen lieve Schat gevonden, dus de kring van dierbaren om mij heen wordt steeds groter....
Sinds een paar jaar ben ik ook in andere gezinnen te vinden, tenminste als daar net een 'kersverse" wereldburger is geboren. Daar redder ik het hele gebeuren rondom de kraamtijd. Ik ben een wandelende vraagbaak voor moeder en vader in de eerste spannende en ontroerende dagen van een mensenkind.
Als ik niet aan het werk ben, dan vind je me met mijn neus in een boek,...of boven een quilt gebogen. Dat is trouwens niet helemaal waar, de honden en katten hier, weten me ook behoorlijk in beslag te nemen. Ik bedenk me ineens dat dit web-log, dat eigenlijk ook doet,...tja,..
De foto hier boven, is een vertrouwd beeld, zo zie je me vaak in huis, werkend aan een quilt. Deze foto is alweer 5 jaar geleden gemaakt. In de zomer van 2002 werkte ik aan een huisjesquilt. Het is een wonder dat ik op de foto ben blijven plakken, meestal mislukken ze (vind ik), maar nog vaker, ben ik zelf degene die het fototoestel vast houdt,...
Ik quilt al weer een behoorlijk aantal jaren, 10 geloof ik. Quilts interesseerde me altijd al bijzonder. En op een dag heb ik gewoon een patroon en lapjes uitgezocht, en ben ik begonnen. De eerste quilt is al eens eerder langs gewandeld op dit web-log. Dus als je terugleest, dan kom je hem vanzelf tegen.
Waarschijnlijk ben je nieuwsgierig geworden naar bovenstaande quilt,...?

Tja,...wordt vervolgd!

"Drizzle cake"

Vandaag is het tijd voor een plakje "Drizzle-cake".

Een heerlijke citroencake om zelf te maken, of zoals in ons geval,....gekregen van oma Joy! Mijn schoonmoeder kan heerlijke cakes bakken, daar boffen wij mee. Heb je zelf niet zo'n mazzel,...  dan is hier het recept:

2 grote eieren kloppen, dan anderhalf ons suiker, anderhalf ons gesmolten margarine en anderhalf ons cakemeel erbij voegen.
Daarna de schil van 'n citroen raspen en dat, en het sap van een halve citroen, bij het beslag voegen.
50 minuten in de oven op 150/160 graden.
Als de cake gloeiendheet uit de oven komt, deze meteen besprenkelen met een mengsel van 'n ons witte basterdsuiker en het sap van 'n citroen.
Hmmmmmmmmmm, lekker,...!

"Nederland, waterland".

Op het bruggetje voor het huis, is deze foto genomen. Het is misschien een idee om vandaag met het warme weer, een voetenbadje te nemen?

"Witte lap,...?"

Vandaag heb ik een grote  lap van flanel gehaald,  bij "Lappenland" in Zwolle. Die hang ik op, aan een lege muur, in mijn "handwerkkamer".
Wat is daar nu weer de lol van, hoor ik je bijna denken,... Oké, ik zal het eventjes uitleggen. Bij het maken van een quilt gebruik je heel lapjes. Om een beetje te kunnen zien hoe de quilt gaat worden, is het handig om alles op een grote lap te spelden, die aan de muur hangt.
Het is hetzelfde idee, als bij het maken van een schilderij. Je staat er de hele tijd met je neus bovenop, en om het geheel beter te kunnen zien, ga je het op een afstandje bekijken. Zo ga je ook te werk  met een quilt.
Het mooie van flanel is, dat losse lapjes er als het ware op blijven plakken. Je hoeft ze dus niet vast te spelden,...Heel handig!

Hier zie je de SBS(Sylvia's Bridal Sampler) in wording. De quilt bestaat uit 140 blokken, en hier zie je er 96. Nog eventjes voor de duidelijkheid, die 140 blokken heb ik al lang af,.. Deze foto is gemaakt in de zomer van 2006.
Voor diegene die het hele proces op de voet volgen,..ja,..ik ben nog steeds bezig met het doorquilten. En het schiet lekker op!

"Wat doe je, als de bevalling begonnen is,..."?

Het was op een koude maandagavond in januari 2004, dat ik begon aan dit quiltje. Ik kan me dat nog zo goed herinneren, omdat ik die nacht opgeroepen werd voor een bevalling. Ik wist dat "mijn" kraamvrouw al de hele dag aan het "rommelen" was. Zo noemen we dat, als de weeën begonnen zijn.

Omdat ik elk moment opgeroepen kon worden, en ik mijn zinnen wilde verzetten, besloot ik wat lapjes te gaan knippen voor een gemakkelijk quiltje.
Ik had al een tijdje het boek  "Blended Wall Quilts" van Sharon Evans Yenter klaar liggen, en ik koos het patroon "Diana" uit.
Het was  niet mijn bedoeling om een blended quilt te maken. Als je gaat voor "blended" dan moet het patroon en de kleur van de verschillende lapjes in mekaar overlopen. Daar stond mijn hoofd helemaal niet naar, het ging me hoofdzakelijk om de sfeer die het quiltje had.

Ik begon met het uitzoeken van lapjes en knipte daarna met behulp van malletjes de verschillende vormen uit. Inderdaad,  je leest het goed, ik knip, ik gebruik geen mes. En dat bevalt me prima.
Ondertussen legde Jongste de lapjes op de juiste plaats. Op de één of andere manier had ze daar die avond zin in,...of,...wilde ze nog even bij haar mama zijn, voordat die er supersnel vandoor zou gaan.....
 Naar een bevalling, natuurlijk!

We waren al een heel stuk opgeschoten, toen het "verlossende" telefoontje kwam, en ik me snel omkleedde en vliegensvlug in de auto sprong.
Het was een zware bevalling, de kraamvrouw werd uiteindelijk snel door de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.

Het kindje zat klem met het schoudertje, en dat vlotte natuurlijk helemaal niet.Maar uiteindelijk kwam alles goed, en was er een mooi "minimeisje" op de wereld gearriveerd.

"Mandjeskast"

Komende week ben ik aan het verhuizen. Nee, niet naar een ander huis, maar naar een andere kamer. Oudste zoon is het huis uit, en ineens is er een kamer "over". Logeerkamer,..hmmmm,....handwerkkamer?! Ja!  Eén probleem, mijn laatjeskast (zie talrijke eerdere logjes)  past echt niet op deze kamer. Dus moet ik iets anders verzinnen om al mijn handwerkspullen in op te bergen. Ik heb nog twee kasten, die oorspronkelijk gemaakt waren om video's en dvd's in op te bergen.Die zijn op mekaar gezet, en bieden een schat aan ruimte. Maar ik moet er nog iets meer mee verzinnen,...
Dus gisteren met DH in de auto gestapt, op, naar IKEA! In mijn werk was ik namelijk  gehaakte mandjes tegengekomen. Ze werden gebruikt om babyspulletjes in te doen. Die wilde ik graag hebben voor in mijn kast.
Bij Ikea mijn slag geslagen,... We konden weer naar huis. In de auto begon ik me heel erg beroerd te voelen. Terwijl dat gevoel zichtbaar verergerde, bedacht ik me ineens, dat ik waarschijnlijk bij de keukenspullen iets van latex vastgepakt moet hebben,...En daar ben ik allergisch voor,... Ik was blij dat ik niet alleen gegaan was, want ik zakte steeds verder weg en had mijn medicijnen niet bij me, ja, dom-stom!
Affijn in no-time waren we thuis, en toen was het leed snel verholpen. Ik heb de mandjes alvast in de kast gezet.
En als iemand me vandaag mist,.....ik moet nog eventjes de kast verven!

Nog even een aanvulling: De mooie hartjes die heerlijk ruiken, heb ik in Vaassen bij Bep gekocht.

"Verjaardagscadeautje"

Vorige week kreeg ik post van een hele lieve schat! Ze had al verklapt dat het er aan zat te komen,...Maar toen die dikke envelop in de brievenbus lag, was het toch een grote verrassing.
Toen ik hem openmaakte zag ik 4 minuscuul gebreide sokjes. Dat was nog niet alles want er zat ook nog een schattig zakje in, gevuld met allemaal gehaakte bloemetjes en blaadjes. De verrassing ging vergezeld met een lief briefje.

Marian'ne M, ik heb er twee aan mijn tas gehangen naast mijn ooievaartje. De andere twee zijn voor de "inpikkers". Alles staat weer klaar om aan de slag te gaan. Ik ben benieuwd wat het kleine grut in de kraamgezinnen ervan zal zeggen!

"Merklap"

Toen ik 15 jaar was besloot ik, mijn moeder met Sinterklaas, een zelfgemaakte merklap te geven. Dat het al oktober was, kon mij in mijn enthousiasme niets schelen. Hoe ik op het idee kwam, dit te gaan doen? Geen idee. In mijn omgeving werd helemaal niet geborduurd, mijn moeder was een breiwonder, dat wel,... Waarschijnlijk had ik in de plaatselijke bibliotheek in wat Ariadnes zitten te bladeren. En merklappen vond/vind ik zo mooi....!

Ik schudde mijn spaarpot leeg en ging naar DE handwerkwinkel van ons dorp. Daar kocht ik kaaslinnen, en zocht ik allerlei kleurtjes DMC-garen uit. De Ariadnes en een mooi merklappenboek had ik geleend uit de bieb,...dus ik kon beginnen.
 
Toen ik begon, had ik nog helemaal geen idee hoe de lap eruit moest komen te zien. Ik bladerde gewoon de boeken en tijdschriften door, en als er iets bij stond, dan borduurde ik dat op mijn lap. Voor de oplettende kijker verklaart dat meteen de verschillende stijlen. Er staat modern, traditioneel en eigen werk tussen. Dat eigen werk maakt ik aan de hand van de zwart-wit foto's die mijn moeder in een doos had liggen.

Ik weet nog wel dat ik begon met de planten. Planten want daar hield mijn moeder zoveel van. Weldra volgde het alfabet, die letters vond ik zo mooi! Toen 5 december aanbrak, had ik mijn lap natuurlijk nog niet af. Dat ik in het geheim aan het cadeau moest werken, hielp ook niet echt,... Daarom heb ik op 5 december de lap aan 'ons mam'  gegeven, en erbij verteld dat ie nog niet af was,...maar dat dat wel de bedoeling was, ooit,..

In de loop der tijd werkte ik eraan. Ik maakte een wieg met de geboortedatum. Ik bedacht een verpleegster en een spuit ( mijn moeder werkte als verpleegkundige).

Ik zette er een bed met een eekhoorntje op, dat stond voor de tijd in het sanatorium, toen ze TBC had. Ik vermeldde al haar hobbies: breien, lezen, zonnen, thee drinken. Haar lievelingseten, de kinderen, het huis, de auto, de hond. Er kwam een richtingwijzer op die stond voor een carière-switch. Dit allemaal in willekeurige volgorde. In het midden kwam een levensboom.

De trouwdag maakte ik na van een foto. De sluier van mijn moeder wapperde in de wind, en mijn vader had zo'n hoge hoed op,...
Verder kwamen de initialen van mijn moeder en mijn eigen naam erop te staan. En uiteindelijk het jaar waarin de lap af was. O, ja en een randje erom heen.
Mijn moeder heeft hem zelf in laten lijsten, en was/is er apentrots op! Hij hangt nu al bijna 27 jaar in de slaapkamer boven het bed. Voor mij is deze lap heel gewoon, maar nu ik dit verhaaltje
opschrijf  /typ, denk ik zo'n jong meisje, dat het leuk vind zo iets te maken,...? Goh,...
Maar misschien heeft één van jullie dat ook gedaan?
ps. Jongste heeft net dit stukje gelezen, en is helemaal vertederd,  maar handwerken, ...zij,.....? ....Jakkes!

"Blauw, blauw, blauw,..."

Voordat ik met een quilt begin, ga ik verzamelen. Verzamelen doe je door leuk op stap te gaan, met niet al te veel poen in je portemonnee,.. en, toevallig(!) een quiltwinkel  tegen te komen,... "Hé, kijk daar eens, wat een leuk winkeltje,....! Zullen we "eventjes" naar binnen gaan?! Dat is een goed idee,... Een uurtje later stap je naar buiten, met een
stapelpaar lapjes en een gelukkig gevoel,...

Dat is het begin. Tijdens het rondsnuffelen hier en daar, in boeken, tijdschriften, winkels, op internet, bij vriendinnen,... breekt dan ineens HET moment aan dat je DE quilt ziet, die van DIE lapjes gemaakt moet worden. Je duikt je kast in en begint je lapjes te bekijken, zal ik die,...

of die,...

of,..uhm,...

volgende laatje,....

waar is die ene nou toch,...?

Of, zal ik nog eens in de grote laden kijken,.....? Of,... misschien,.............. een ander laatje,....in het rood,...?

"'t Leven van alledag,... oftewel, 'n dagje vrij,..."

Terwijl buiten de vogeltjes fluiten, en de boer het gemaaide gras aan het opschudden is, zit ik , binnen, lekker te werken aan mijn SBS (Sylvia's Bridal Sampler).

Nadat ik gisteren in Vaassen al die prachtige quilts heb zien hangen, wordt het tijd om er zelf ook weer één te voltooien. Ik ben vorig jaar mei met "de blauw-witte" begonnen, en heb nog nooit zo lang over een quilt gedaan als bij deze. Dat komt omdat ik eventjes iets anders wilde doen, toen ik de top af had. Uhm,... dat "anders" werden 3 grote quilts, waarvan er nog 2 doorgequilt moeten worden. Maar dat kan pas als "de blauw-witte" klaar is.....
Eentje zag ik, gisteren, bij Petra Prins, in Vaassen, hangen. Ik vind hem zo mooi! Het is wederom een ontwerp van  Kristel Salgarollo, kijk maar op dit logje, en de gebruikte stoffen zijn prachtig! De mijne is een beetje gekreukt,...maar ach, dan heb je toch een idee hoe deze "Quilt Romantique" er uitziet,..

Een detail van het randje,...

Lief hè, en als hij af is,... dan is het helemaal een "poëzie"plaatje!

"Kasteel Cannenburgh"

Vanmorgen zijn DH en ik al vroeg op pad gegaan. Einddoel is kasteel Cannenburgh in Vaassen, waar tot en met zondag een grote quilttentoonstelling gehouden wordt. Ik was vannacht niet opgeroepen voor een bevalling, dus, hup, in de auto, en rond half 11 waren we ter plaatse.

Omdat we lekker vroeg waren konden we de auto nog kwijt, maar echt makkelijk ging dat niet,....Er is parkeergelegenheid in de straten rondom het kasteel. Vol is vol. Kaartjes gekocht, ontdekt dat we dom geweest waren, want als je lid bent (en dat zijn we ) van "Gelderse Kastelen", krijg je korting, en we waren ons pasje vergeten.
Voor het kasteel staan mooie grote tenten opgesteld. De eerste die ik daar zag was Bep.(ik heb foto's gemaakt, maar ze waren te donker,...) Gezellig gekletst en rondgekeken, en toen snel verder want het was nog niet druk, en eigenlijk wilde we eerst de quilttentoonstelling bekijken. Eventjes langs Petra, daar konden we niet voorbij lopen, want het zag er weer prachtig uit! De linkertent is van Petra.

Weer mezelf vermanend toegesproken, dat toch echt eerst het kasteel bezocht moest worden,...maar wie zag ik daar,...

Babette van "de quiltschuur". Babette heeft me nog eventjes precies uitgelegd hoe dat ook al weer moet met hexagonnetjes,...Bedankt Babette! En toen,...het kasteel!
Het kasteel is zo-wie-zo de moeite van het bekijken waard. Ik was er al eerder geweest met het hele gezin, maar een kasteel bijna behangen met quilts, is toch veel leuker,...! De quilts waren zeer mooi neergehangen,-gelegd.Helaas voor jullie, laat ik er verder niets van zien behalve,...

een stukje van deze,...
                          

De Dear Jane van Marcella!
Ik had er al van alles over gelezen op haar web-log. Dan is het reuzeleuk om de quilt in het echt te zien!  De rechterquilt hing erachter, maar op de foto lijkt het net of ze aan mekaar zitten, dat is dus niet het geval! De achterkant van de Dear Jane is ook heel mooi,...
Nadat we alle quilts gezien hadden ging DH even bij het kasteelwinkeltje kijken en ik,...uhm,...ben wat lapjes gaan kopen,....want die had ik nodig,....Bij de theetent ook nog Francisca ontmoet. We hadden mekaar al zo vaak "gesproken" via het quilters prikbord maar nog nooit in het echt ontmoet, geinig! Francisca was incognito, maar ik denk dat iedereen haar meteen herkend heeft :o)

Op de markt in Vaassen hebben we nog wat aardbeien ingeslagen en lekkere jam.  We hadden veel bekijks met onze aardbeien toen we naar de auto liepen. ... Thuisgekomen heb ik m'n buit uit de tassen gehaald,... 
En,....als je mijn mening wilt weten,...Vaassen is beslist de moeite waard!
Oké,   nog een foto dan,...

een prachtig kamerscherm,....

"Yeppe"

Sinds anderhalf jaar hebben we in ons huis een jonge ruwharige teckel rondlopen, Yeppe genaamd. Yeppe is nog een beetje opgevoed met behulp van onze oude teckel, Brammert. Als Yeppe stout was gedroeg de oude baas zich als een opgewonden ratelslang, en dat schrok Yeppe eventjes af,...
Maar in de zomer van 2006 maakte Brammert zijn laatste dagelijkse ochtendwandelingetje. Dat deed hij altijd alleen, dat wilde hij persé.  Hoewel alleen, vaak werd hij vergezeld door de rode poes Sunshine. Vanaf het moment dat Brammert eindelijk snapte dat hij katten niet op kon eten,..besloot hij ze finaal te negeren. Maar daar gaf Sunshine helemaal niets om. Zij was stapelverliefd op die brede, stoere, ruige, teckel! Ze liep dan heupwiegend, dicht tegen hem aan, met haar staart over hem heen gebogen. Brammert wandelde onverstoorbaar het tuinpad af, en zij liep gelukzalig mee,... Zo schattig!
Maar op die warme zomerdag in juli zwaaide ik hem voor het laatst uit. Brammert kwam niet meer terug. Waarschijnlijk had zijn 16-jaar oude snuffelneus hem in de steek gelaten, we hebben hem niet meer levend teruggevonden.
Toen stonden wij er met de opvoeding van Yeppe alleen voor,... nou, alleen,... We werden geholpen door onze Ierse Wolfshond, Bregje,... Bregje bleek al gauw een veel te goed hart te hebben voor het kleine monster. Maar we lieten ons er niet onder krijgen! We bleven consequent! Uiteindelijk ging Yeppe prima luisteren!

Behalve,...buiten,...! Buiten blijkt Yeppe oost-indisch doof te zijn. Buiten lukt het hem ECHT niet om de mensentaal te verstaan. Buiten, gaat zijn neus beslist voor! En als er een spoor gevonden wordt, dan gaan die kleine pootjes heel diep graven,.....en daar gaan mijn hortensia's, viooltjes,....stokrozen,...snif,... ze liggen met hun wortels omhoog in het gras,...
Dus, om een lang verhaal kort te maken, ik heb mezelf getracteerd op hortensia's, voor binnen,..  Ze staan met z'n drieën in een grote mand in de kamer, mooi hé.

O, ja, de quilt die je ziet, die heeft Jongste in beslag genomen. Maar daar vertel ik later wel weer eens wat over,...

"En nog een blokje, en nog een,..."

Vandaag heb ik eens gekeken hoe ver ik ben met mijn blokjes van "Sjaantje". Door alle drukte van de afgelopen week is het er niet meer van gekomen om een nieuw blokje te maken. De tussenstand is dat ik nu 60 blokjes heb gemaakt. Tijd om weer eens wat te laten zien misschien?!

Van Petra Prins kreeg ik laatst een goede tip!  Even een'" strijk"spray kopen bij b.v. Schlecker en die over de kleine stukjes spuiten. Dan worden ze wat steviger, en dat werkt prettiger. Ik heb het zelf nog niet geprobeerd,...ben nog niet wanhopig genoeg  :o)

Natuurlijk bekijk ik diverse sites waar men druk doende is met de "Dear Jane". Wilma is daar eentje van,...en verder zijn ze bij het Quiltvirus ook zeer actief. Daar zag ik ook iets handigs.
Sharon Mastbrook heeft een "virtual design wall" bedacht. Je moet dan al je blokjes scannen en dan zie je ze prachtig naast mekaar op het scherm verschijnen. Als je klein behuisd bent, is dat natuurlijk helemaal praktisch, want waar moet je zo'n grote lap kwijt,...Hmmm,....ik ben zelf niet zo kundig om het op de computer te krijgen,...eventjes kijken of Jongste tijd heeft, Willemijn?!,.......