"M'n opa, m'n opa, m'n opa,.."

Bij ons in huis is het een vertrouwd beeld geworden, om mij overal te zien zitten met mijn lapjes. Hoewel, daar is nu toch een beetje verandering in gekomen, want sinds kort heb ik een eigen handwerkkamer.  Daar kun je me regelmatig vinden. Ik zit daar op mijn gemakje mijn SBS door te quilten.
Er staat ook nog een luie stoel waar regelmatig iemand in "ligt" om, eventjes, gezellig te kletsen. Met de deur open, hoor ik, als ik dat wil,... alle geluiden in huis. En als die geluiden me te veel zijn, kan de deur dicht, en is mijn kamer een zeer rustig plekje,...
Hoewel rustig, al mijn vorderingen op het handwerkgebied worden nauwlettend in de gaten gehouden door een stelletje "dromerige klanten",....

Ik geloof dat ze wel tevreden zijn met hun plekje. Ze zitten bovenop een quiltje, dus het kan eigenlijk niet beter!  Ik bedenk me net, dat jullie dat quiltje ook nog niet gezien hebben,....nou,....misschien,...ooit,....
Gisteren heeft m'n jongste zoon "het poppenledikantje" op mijn kamer gezet. Het poppenledikantje is gemaakt door mijn opa, zo'n 45 jaar geleden. Mijn opa was bruggenbouwer, en toen hij met pensioen ging heeft hij heel wat meubeltjes gemaakt voor zijn 20 kleinkinderen.
Voor mij, was dat een ledikantje en het is me bijzonder dierbaar. Het is nog in de originele kleur en zit vol met krassen en kale plekjes, maar dat wil ik niet veranderd hebben,...zo vind ik 'm het mooiste!

Omdat "Grote Beer" zo zielig alleen zat, houdt "De Beer met het Jasje" hem nu gezelschap, en samen bekijken ze de lapjes voor mijn Dear Jane. Misschien dat ik nog een klein quiltje voor ze maak, ik heb al wel iets in gedachten,..
O, ja,..dit wil ik je nog even laten zien. Op het voeteneind van het ledikantje heeft mijn opa, de bruggenbouwer, een kaboutertje geplakt.

...............,ach, wat lief,........