een lichtje voor iemand die je mist,..." O zo dierbaar, en zo moeilijk te bereiken. Soms moet je een kind de ruimte geven om zijn eigen pad te gaan. Maar dat wil niet zeggen dat 't makkelijk is.
Pffffffffffffffffff,.... morgen is het weer handwerktijd!
Dank je Ingrid.
BeantwoordenVerwijderenEn wat een mooi plaatje is dat.
Ik herken de twee rendieren.
En dat is zeker een heel oud "vergrootglas"?
Ja juist in deze tijd is er vaak het gemis !!
BeantwoordenVerwijderen(((KNUF))), je bent lief :-))).
Sfeervol!!! Joh!!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
@Graag gedaan, Fleur :o)
BeantwoordenVerwijderenen dat vergrootglas is niet oud,...
@MM,(((knuf))), jij ook ;o)))
@Hoi Willeke, dank-je, het is 'gewoon' een mooie kaart!
Wat een lief en gezellig lichtje.Bedankt dat je hieraan denkt.Liefs lynda
BeantwoordenVerwijderenPrachtig kaartje. Tekstje is mooi en soms o zo waar.
BeantwoordenVerwijderenEen innige omhelzing!!!
BeantwoordenVerwijderenPeinst de witch:
beleven, koesteren, loslaten, vrijheid schenken en krijgen,
zich daardoor juist verbinden.
Een dikke knuffel voor jou, Ingrid!
BeantwoordenVerwijderen;o)))))))))))))))))))))))))))))
BeantwoordenVerwijderenIk zit nu soms al als ik gebeld wordt met:"Mam, ik zit daar en daar en ik heb geen idee waar dat is".
BeantwoordenVerwijderenIk denk aan je !
Ja, Ingri, kinderen worden groot. En ik kan me voorstellen dat loslaten erg moeilijk is. Ik probeer me er o voor te bereiden, maar als het zo ver is zal het zeker niet mee vallen.
BeantwoordenVerwijderenEn een lichtje voor iemand die je mist....., Deze dagen zijn erg zwaar. Je wilt wel verder maar...Vaak ga ik maar een stuk wandelen om even niet in een stil huis te zitten waar het verdriet zo dicht bij komt.
Ach ja Ingrid, soms gaan ze een weg die niet makkelijk is maar ik denk dat ze bij jou altijd een warm thuis weten te vinden en dat is het allerbelangrijkste wat je ze geven kunt! Liefs, Joke
BeantwoordenVerwijderenOok ik ken het Ingrid loslaten is voor hen goed en voor ons moeilijk en soms lijken de dagen ineens donker en zonder hoop, maar die is er wel hoor xc3xa1ltijd. Sterkte meis en laat je lichtje maar branden ik geniet daar ook zo van in deze tijd. groetjes Simone
BeantwoordenVerwijderenStevige omhelzing!!! Ingrid,ik denk aan je/jullie!
BeantwoordenVerwijderenDat doet 'n mens goed, zulke lieve reacties :o)
BeantwoordenVerwijderenSoms moet je gewoon een gedachte de wereld in sturen, ook al rollen de tranen over je wangen,... *xc3x9c*
Het leven is geen sfeervol artikel in een glamourtijdschrift, gelukkig maar, want wij leven het leven ECHT.
Wat ontzettend goed dat je je kind die ruimte geeft ondanks het voor jou zwaar is! En dan met zo'n mooi lichtje als een warme deken om het kind heen.Ik wens je sterkte!
BeantwoordenVerwijderen(((knufffff)))
BeantwoordenVerwijderenJa, meis, zo gaat dat, en loslaten is soms zo moeilijk. Maar dit moet je ook doormaken, zij 'moeten' hun eigen leven leven! De zorg blijft en het schrijnt soms zo, waren ze nog maar klein!
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk is het onmogelijk Ingrid, om onze kinderen los te laten en we doen het omdat we van ze houden. Daarin betonen we hen onze liefde, hun vreugde of wil of doel is soms ons verdriet, maar altijd blijft de liefde, altijd!
BeantwoordenVerwijderen@Corrie
BeantwoordenVerwijderenDe liefde blijft maar het contact is weg, en of dat ooit terug komt is maar de vraag. En als daar voor gekozen wordt op een zeer jonge leeftijd, dan doet dat heel veel pijn.