17 Augustus 2011
By Supergoof op 19:22
Bericht van http://www.supergoof.web-log.nl/
Het is ruim 4 jaar geleden dat we mekaar voor het eerst ontmoetten. Jij was mijn kraamvrouw en ik mocht je verzorgen en coachen. Wat was je gelukkig! Zo verliefd op je prachtige baby. Een héél groot wonder, dat liefdevol werd ontvangen door jou en je Lief. Uren kon je naar het kleine ventje kijken.
Ik mocht je verwennen met heerlijke fruitcocktails, die je, zoals je later bekende, na de kraamtijd best wel had gemist,… want zo'n dagelijkse vitaminenbom speciaal voor jou gemaakt en versierd mèt hele gekke rietjes, die zijn toch het allerlekkerste in de kraamtijd,…
En wat denk je, een paar jaar later mocht ik dat nog een keertje voor je doen.
Wederom hadden jij en je Lief een prachtkind gekregen, en de kraamtijd was een feestje. Er was maar één minpunt,… ik vertelde je toen pas over m'n quilts & weblog, en daar baalde je best wel van, want lappendekens bleken jou diep van binnen te raken.
Je hebt je op het quilten gestort, 't werd je passie!
Zoals bij alles in jouw leven ga je er helemaal voor. Je wilt quilts maken van het begin tot het eind, ze voelen groeien, heerlijk spelen met lapjes, en in een mum van tijd zijn daar de meest prachtige lappendekens. Elk vrij momentje wordt er s'avonds gewerkt aan quilts voor jouw Mannen.
Ongelooflijk hoeveel tijd jij, uit een dag weet te halen, want jouw leven is al zo gevuld met je Lief, Zoonlief 1 en Zoonlief 2, je ouders, lieve familieleden en vrienden, de Meisjeshonden, poes, je huis, tuin en zeer drukke baan. En of dat nog niet alles was, vertelde je er gelukkig ook nog over op je weblog Quiltpassie.
Ondertussen mailden we, vielen we af en toe bij mekaar binnen en kletsten we wat af in Weblogland. Je riep vrolijk op m'n weblog of ik dat getoeter had gehoord, want dat waren jij en je Mannen geweest op weg naar het zwembad. Ik had het niet gehoord, maar moest er lekker om grinniken. Heerlijk die levenslust!
En toen waren daar ineens de vele gemiste oproepen op 't mobieltje, en vertelde jouw Lief het verschrikkelijke nieuws. Op vakantie in Hongarije ben je op 4 augustus plotseling overleden.
Vandaag ben je naar je laatste rustplaats gebracht door heel veel, diep verdrietige mensen. Zo jong en zo van het leven genietend, en nu ben je er niet meer.
Lieve Marieke, dankjewel voor je vriendschap en wat mis ik je!
**************************************************************************
Lieve lezers, mijn verhaaltje is geschreven net na de begrafenis van Marieke, en is het relaas van 'n zeer verdrietig vriendinnetje. Het is echter absoluut niet mijn intentie om de aandacht naar mij toe trekken. Daarom wil ik jullie vragen om jullie lieve gedachten op het weblog van Marieke te plaatsen. Dank jullie wel!
Ik mocht je verwennen met heerlijke fruitcocktails, die je, zoals je later bekende, na de kraamtijd best wel had gemist,… want zo'n dagelijkse vitaminenbom speciaal voor jou gemaakt en versierd mèt hele gekke rietjes, die zijn toch het allerlekkerste in de kraamtijd,…
En wat denk je, een paar jaar later mocht ik dat nog een keertje voor je doen.
Wederom hadden jij en je Lief een prachtkind gekregen, en de kraamtijd was een feestje. Er was maar één minpunt,… ik vertelde je toen pas over m'n quilts & weblog, en daar baalde je best wel van, want lappendekens bleken jou diep van binnen te raken.
Je hebt je op het quilten gestort, 't werd je passie!
Zoals bij alles in jouw leven ga je er helemaal voor. Je wilt quilts maken van het begin tot het eind, ze voelen groeien, heerlijk spelen met lapjes, en in een mum van tijd zijn daar de meest prachtige lappendekens. Elk vrij momentje wordt er s'avonds gewerkt aan quilts voor jouw Mannen.
Ongelooflijk hoeveel tijd jij, uit een dag weet te halen, want jouw leven is al zo gevuld met je Lief, Zoonlief 1 en Zoonlief 2, je ouders, lieve familieleden en vrienden, de Meisjeshonden, poes, je huis, tuin en zeer drukke baan. En of dat nog niet alles was, vertelde je er gelukkig ook nog over op je weblog Quiltpassie.
Ondertussen mailden we, vielen we af en toe bij mekaar binnen en kletsten we wat af in Weblogland. Je riep vrolijk op m'n weblog of ik dat getoeter had gehoord, want dat waren jij en je Mannen geweest op weg naar het zwembad. Ik had het niet gehoord, maar moest er lekker om grinniken. Heerlijk die levenslust!
En toen waren daar ineens de vele gemiste oproepen op 't mobieltje, en vertelde jouw Lief het verschrikkelijke nieuws. Op vakantie in Hongarije ben je op 4 augustus plotseling overleden.
Vandaag ben je naar je laatste rustplaats gebracht door heel veel, diep verdrietige mensen. Zo jong en zo van het leven genietend, en nu ben je er niet meer.
Lieve Marieke, dankjewel voor je vriendschap en wat mis ik je!
**************************************************************************
Lieve lezers, mijn verhaaltje is geschreven net na de begrafenis van Marieke, en is het relaas van 'n zeer verdrietig vriendinnetje. Het is echter absoluut niet mijn intentie om de aandacht naar mij toe trekken. Daarom wil ik jullie vragen om jullie lieve gedachten op het weblog van Marieke te plaatsen. Dank jullie wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Lief dat je reageert!