"Lapjes-oma"

Als ik over 'n heel groot aantal jaren 'n heel oud omaatje ben, met kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen,....

..........

Dan wil ik niet thuis achter mijn eigen geraniums zitten,....

Dan pak ik mijn Mary Poppins tas,

die nu nog gebruikt wordt voor mijn werk als kraamverzorgster.

Daar stop ik alles in wat ik nodig heb.

M'n quiltspulletjes, 

de, dan vast heel ouderwetse maar o zo fijne, laptop,

 m'n leesbrilletje(s),

 inderdaad meervoud,

 want ik zal waarschijnlijk heel vaak m'n brilletje kwijt zijn, dus moeten er meerdere exemplaren in m'n Mary Poppins tas gestopt worden,...

M'n schemerlampje,....

M'n lapjeskast,....

Gelukkig heb ik dan nog meer lapjes gespaard, dat is 'n zeer waardevaste en waardevolle belegging gebleken,...

Wat heb ik dat goed ingeschat.

;o)

Gaaf hè zo'n tas,....

 daar kan zo veel in,...

En dan,....

ga ik op reis, en al dat gedoe is natuurlijk niet voor een dagretourtje gratis reizen in Nederland.

Welnee.

Ik ga iets verder weg, gewoon de hele wereld over.

 Het plan is om steeds 'n paar dagen te logeren bij 'n kind, of 'n kleinkind, en dan pas ik op zo'n schattig achterkleinkind,...

Dat babietje ligt (natuurlijk) zoet te slapen in 'n schommelwiegje, dat heel dicht bij mij staat.

En al die grote en kleine kinderen vinden 't (gelukkig) heel gezellig dat ik kom.

Want als lapjes-oma (dat ben ik natuurlijk) in huis is,

dan zit 't er dik in, dat er verhaaltjes verteld worden.

Dat doet ze onder 't quilten, want lapjes-oma vind het heerlijk om te vertellen terwijl haar handen rustig verder gaan met het maken van een ouderwetse lappendeken.

En dan ineens roept lapjes-oma zomaar onder het vertellen door,...

"Deze quilt is af, wie wil 'm hebben?

En dan hoor je, ikke-ikke!

Lapjes-oma kijkt naar de opgetogen snoetjes om haar heen, en geeft de quilt aan 't kind dat 'm het hardste nodig heeft.

Het maakt niet uit of het kind klein of groot is.

Als ze wat van haar rust, gezelligheid en warmte heeft gebracht in het huis van haar kinders, is het weer tijd om op te stappen,...

Lapjes-oma doet haar tas open, klapt in haar handen, en al haar spulletjes springen er in, en als alles een beetje zorgvuldig opgestapeld en zachtjes heen en weer geschud wordt, kan haar lapjesstoel er nog net bij.

Op naar het volgende kind, en wie gaat er met haar mee?

DH-Opa natuurlijk.

 Samen sjouwen ze de Mary Poppins tas, die wonder boven wonder helemaal niet zo zwaar is, zelfs niet met alle spulletjes die DH-Opa er nog bij heeft gestopt,...

Af en toe onderbreken ze de reis natuurlijk ook voor 'n weekje met z'n tweetjes.

 Want dat vinden lapjes-oma en DH-Opa ook fijn,

dan kunnen ze immers die stapels boeken uitlezen die DH-Opa in de Mary Poppins tas heeft gestopt,...

Fijne lapjesdag allemaal en,