"Rustpuntje & 'n zoekplaatje voor Josie,......"

Aan het eind van de vijfde kraamdag, nog drie te gaan, rijd ik naar huis, 't is druk op de weg.

Het lijkt net of iedereen op pad is. Ben benieuwd of ik zo meteen 'n parkeerplaats heb voor de deur van 't nieuwe oude huis.

Het zou thuis weleens druk kunnen zijn, want als de zon op het voormalige Zuiderzeestadje schijnt, lijkt het net of iedereen daar komt voor een wandeling en,..

 een ijsje,...

Yes, het is gelukt, er was nog net een plekje vrij, en als ik m'n uniform heb verwisseld voor 'n makkelijk Goof tenue, is het tijd om Bregje uit te laten.

De jongedame is loops, dus we lopen 'n klein rondje.

Het is immers niet de bedoeling om alle 'verliefde & smachtende' jongenshonden uit de wijde omgeving naar onze voordeur te lokken,...

Bregje lijkt daar niet zo mee te zitten, dromerig wandelt ze door de berm, en deponeert het zoveelste piepkleine plasje op een grasspriet.

Verdorie,... ik heb 't wel in de gaten hoor, de troela zet een heel spoor uit,...

;o)

Weer thuis loop ik een paar trappen op, doe het luik open en geniet met volle teugen van het uitzicht,...

Wat een rust.

Wat is dit heerlijk na een hectische werkdag. Peinzend kijk ik naar de haven. Hoeveel mensen zullen hier zo de afgelopen eeuwen naar buiten hebben staan kijken? Heel wat waarschijnlijk, en wat is het genieten dat ik dat nu ook mag.

Ik besluit het raam open te laten, dan kan de boel even goed luchten. 'Sprint' de houten trappen af naar beneden, en bedenk dat iets quilterigs best wel leuk is om te doen.

Ben alleen thuis, op de poezen en Bregje na.

En Bregje, tja die vindt het fijn als ik quilt, dan blijf ik tenminste een tijdje zitten, terwijl ook zij haar favoriete hobby kan uitoefenen,...

Dat is natuurlijk, naar-buiten-kijken, wat dacht je wat,...

Deze Goof is ondertussen begonnen aan de mandjes. Het lijkt een nieuwe verslaving te worden. Ach, ik vind ze ook zo schattig,...

Zoals altijd gebruik ik veel verschillende lapjes.

 Welke?

Joh ik pak maar wat. Het is gewoon ontzettend leuk om 'alleen' lapjes te gebruiken omdat je ze iets vindt hebben en niet omdat het zo 'hoort' in een quilt.

Ik hou niet van regeltjes, en daarom is het best wel raar als er aan mij wordt gevraagd hoe dat ik iets maak en waarom ik het op die manier doe. Natuurlijk moet je  zo elke keer weer 't wiel opnieuw uitvinden.

Maar wat geniet ik daar van!

 Liever een pad vol verrassingen, dan precies weten wat er komen gaat.

Aaaaah,.... kijk toch eens, een bloemenmandje van flanel, wederom zo'n lapje waar ik blij van wordt,...

De mailtjes stromen trouwens weer binnen over het patroon. Het zijn de Trick Or Treat mandjes uit het boek "When The Cold Wind Blows" van de dames van Blackbird Designs.

En als laatste twee zoekplaatjes van mijn Sjaantjeslap/Dear Jane,

voor HAAR,...

en deze,...

;o)

Fijn weekend allemaal, en