"De week van Goof,..."

Bestond uit,...

Voor de zondagslunch een heerlijk broodje op bed geserveerd krijgen door de "meest markante horeca-ondernemer van Overijssel".

Het was een nog warm Waldkornbroodje met tonijnsalade,....

Hmmmmm, heerlijk.

Da's boffen met zo'n overbuurman,

 en natuurlijk met Mijn Maatje die 't zo lief voor mij geregeld heeft..

;o)

Alle dagen de zorg voor Bregje met een gerust hart over kunnen laten aan Jongste Zoon met Spierballen.

Iets waar Bregje natuurlijk goed gebruik van maakt,...

lekker gekamd, geaaid, geknuffeld, hollend uitgelaten worden, en heel veel lekkere hapjes krijgen,....

De smiecht, maar ze heeft groot gelijk.

Een week waarin een opgezet geel knietje,

 met een vrolijk gestippelde coolpack en natuurlijk een smily,

 een geheel eigen gezicht kreeg.

Oude kater Joep voor menig poësieplaatje zorgde,

en de mandjesquilt klaar hangt om ooit doorgequilt te worden.

Inderdaad in het land van OOIT.

Er op vrijdag een kleine braderie was in het voormalige Zuiderzeestadje,

en deze Goof, voor een prikkie,

wat leuks op de kop kon tikken.

De oude Sjors en Sjimmie voor Mijn Maatje, die daar een groot fan van is.

En Het Brieschend Paard,

voor deze Goof, die zo geniet van de tekeningen en schrijfstijl van Rien.

Natuurlijk kon ik dit alles niet zelf dragen.

Met krukken lopen zorgt er wel voor dat je portemonnee op de knip blijft.

Maar gelukkig liep Jongste Zoon met Spierballen graag mee,...

dus was dat euvel snel verholpen.

Thuis gekomen nog even naar buiten kijken, en daar was ineens aan de overkant van de straat 'n mooie dame in klederdracht.

Het is de klederdracht uit Staphorst & Rouveen, en ik bedacht me dat mijn Dansende Dametjes, naar het patroon van de SwanLake van Susan Smith,

(klik voor info)

ook vol zitten met die blauwe lapjes,

gekocht bij Stegeman in Rouveen,

dus,...

was het heel logisch,

 dat deze Goof enorme zin kreeg om verder te gaan met het doorquilten hiervan.

Jongste Zoon met Spierballen zorgde ervoor dat alles klaar lag op tafel.

Jippie.

Want zo'n quilt in wording & een Plompje is best wel zwaar.

Toen de braderie afgelopen was,

de mensen en hun koopwaar vertrokken waren,

was daar ineens weer het uitzicht op de Kolk.

Zo mooi,....

Adembenemend.

Met als verrassing heel veel platbodems,...

en daar houd ik zo van,...

Deze foto heb ik inderdaad zelf gemaakt, vanaf de eerste verdieping.

Ik kan heel voorzichtig de trap weer op en af,

met beleid.

Dat natuurlijk wel.

Maar dit ter zijde.

De platbodems vormen een mooie groep.

Ze zijn op weg naar Aalsmeer voor een reünie.

Via Kampen, Elburg en nog veel meer plaatsen varen ze daar naar toe.

Onderweg sluiten andere platbodems zich bij de groep aan.

Wat zal dat straks een geweldig gezicht zijn, daar ginds in Aalsmeer.

En al die platbodems, hebben een hond aan boord.

Dit is er één van.

Wat een droppie hè,...

Met een speciaal tuigje om,

zodat hij, bij 't in het water vallen, 

gelijk een tasje veilig opgetild kan worden.

Er zit nu immers een handvat op z'n rug.

Dat is beter dan 'm omhoog trekken aan zijn nekvel.

Ik weet eigenlijk niet of dat tuigje met Bregje ook zou kunnen,...

Bregje had wel de harten van de platbodem-bemanning veroverd.

TUURLIJK,

ik had niet anders verwacht,....

;o)

En op die vrijdagavond,

kon ik ook met m'n krukken helemaal de steiger oplopen die voor 't Nieuwe Oude Huis ligt.

Kijk daar word ik nu vrolijk van.

M'n knie is nog stijf. Volgende week mag gestart worden met de fysiotherapie.

En zo gaat het zoetjes aan met kleine stapjes vooruit.

Ik heb wel, nog meer respect gekregen voor iedereen die met krukken loopt of in een rolstoel zit.

En verder is er ook nog een leuke verrassing voor de Friezinnen op 6 oktober van dit jaar.

Het duurt inderdaad nog even, maar vol is vol.

Wie weet, ontmoeten we mekaar dan.

HIER kun je alle info vinden.

Fijn weekend allemaal,

en,

tot de volgende keer.