Ingezonden brief van Ingrid

Lieve allemaal,

een 'ingezonden briefje' van mijzelf, dit naar aanleiding van de volgende 2 reacties op mijn verhaaltje van gisteren.


Lief dat je reageert!
Maar stel aub geen vragen, daar heeft Supergoof geen zin in. Sta je er bij stil dat mensen misschien niet al tijden je blog volgen en precies op de hoogte zijn van jouw werkwijze?
Tsss, wat een kapsones.
Ik haak af.

Laura

Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht ""Iets Anders?"" achtergelaten: 

Eigenlijk kan ik me wel vinden in Laura's antwoord. Ik heb dit blog nog niet zo lang geleden ontdekt en heb ook de applicatie-vraag gesteld. Ik wilde helemaal niet vervelend doen en gewoon oprecht interesse tonen en voelde mij toch ook wel behoorlijk aangevallen door de reactie van Goof. Nu niet dat ik meteen ga afhaken, maar reacties zullen er van mij, buiten deze dan, vast niet meer komen.

Vannessa 

Ik begrijp heel goed dat er lezers zijn die zich zeer aangevallen voelen door mijn appliceer-verhaaltje van gisteren. Het was helemaal niet mijn bedoeling om ook maar iemand te kwetsen. Uit de reacties blijkt dat dit echter wel gebeurd is.
SORRY,
Het is niet leuk als je een oprecht geïnteresseerde vraag stelt via de mail, en je krijgt daarop geen antwoord, je wacht er een tijdje op, en leest dan mijn verhaal van gisteren.
Nogmaals SORRY.

Maar,.... nu mijn kant van het verhaal.

Ik vertel nu al heel wat jaartjes over van alles en nog wat op dit blog, en voorheen op het weblog. Onder elk verhaaltje, staan de labels vermeld van de onderwerpen die in het verhaaltje aan bod komen. Als de Pockets of Posies quilt er in staat, dan vind je onder het verhaal het label 'pockets of posies', als het over borduren gaat, dan staat er het label 'borduren', enz,....
Die labels kun je rechts in de zijkolom terug vinden.
En van daaruit kun je terug lezen, als je daar tenminste zin in hebt.

Kijk als ik een blog voor het eerst ontdek met allerlei dingen die me iets doen, dan denk ik in eerste instantie wat een leuk blog. En jippie wat staan er veel verhaaltjes op die ik nog niet gelezen heb, fijn daar ben ik mooi een tijdje zoet mee. Ik verheug me erop om dat te doen, niet meteen à la minute, maar de komende dagen weken of maanden.
Dus mij zul je niet horen, over jee, wat vervelend dat ik dit allemaal MOET lezen.
Dat is mijn kant van het verhaal als lezer.

Nu mijn kant als verhaaltjesverteller.

Ik ben dit blog begonnen, ooit voor mezelf en mijn gezin. Het is nooit in mijn hoofd opgekomen, dat er zoveel animo voor zou zijn. Ik vind het natuurlijk ook ontzettend leuk, want ik ben gezegend met geweldige lezers, die hele leuke reacties geven. Die me vaak mailen, foto's en lieve en soms ook verdrietige levensverhalen met me delen en die het dan niet vervelend vinden als ik tegenwoordig niet of nauwelijks terug mail.
Natuurlijk heb ik de eerste jaren dat wel ALTIJD gedaan, maar nu met vaak 3000 à 4000 lezers per dag, en HEEL VEEL privé mail is dat echt niet te doen.Helemaal niet als het over simpele dingen gaat, als waar is het een patroon van, of hoe heb je het gemaakt. Zaken die immers terug te vinden zijn op het blog.

Ik ben naast blogger en quilter, ook moeder, echtgenote, dochter, zus en vriendin. Ook ik, heb nog heel veel andere dingen op een dag te doen, die ik niet deel op mijn blog.

Ik vind het vervelend dat er in een reactie gezegd wordt dat ik kapsones heb. Iedereen die mij kent weet dat 't niet het geval is. Iedereen die mijn levensverhaal kent, zal met ongeloof zo'n reactie lezen.
Ik ben een huismus, die heel wat heeft moeten overwinnen om voor een groot publiek van 150 dames haar verhaaltjes te houden.
Maar nogmaals als je vindt dat ik kapsones heb, en het nodig vindt om dit blog niet te volgen, dan kan ik alleen maar zeggen PRIMA.

Waarom nu toch een antwoord op deze 2 reacties?
Gewoon omdat ik er zeer verdrietig van wordt.