"Onze Woensdag"

De woensdag is voor Ons Mam & mij.

Heel vroeg zit ik al in de auto,

eigenlijk te vroeg, 

want je kunt beter eventjes wachten om de ochtend spits te vermijden.

Maar daar heb ik geen geduld voor.

En vandaag zeker niet.

Vandaag is het de eerste woensdag sinds tijden,

 dat we niet ziekenhuis in, ziekenhuis uit, hoeven, 

om allerlei specialisten te spreken.

Vandaag is het de eerste woensdag sinds maanden,

 dat we 'gewoon' kunnen doen,

 waar we zin in hebben.

Dus spring ik in de auto, 

tijdens de drukke ochtendspits, 

en heb ik, als ik eenmaal Tlburg uit ben, 

geluk.

Ruimschoots op tijd,

 jippie,

steek ik de sleutel in het slot,

 en een verheugd snoetje, zegt, "o ben je d'r al?"

" Wat gezellig, ik zet gauw koffie en pak de gebakjes, jeweetwel die lekkere,..."

En zo zitten we gezellig aan de Koffie Met,

  ik heb de ramenlappies bij me om een steekje te zetten.

 Ons Mam babbelt over van alles wat er gebeurd is, en dat de tantes vinden dat Ons Ingrid zo'n lieve kinderen heeft.

Daar is Ons Mam het helemaal mee eens, ze is gek op haar kleinkinderen.

En ik vind natuurlijk ook dat de tantes gelijk hebben,...

;o)

En dan kijken we mekaar aan, 

en zeggen hetzelfde. 

Waar zullen we eens naar toe gaan?

We besluiten om vandaag in de auto te stappen naar,...

de plaatselijke kringloopwinkel.

Die is heel groot en ze hebben er heel veel,...

Het is een enorme hal, 

waar alles keurig gesorteerd te vinden is.

Je kunt het zo gek niet bedenken of het ligt, hangt of staat er wel,...

zelfs een Singer.

Maar die heb ik niet mee genomen.

Ons Mam zag een heleboel dat van pas kwam,...

voor een habbekrats,...

Een mooie schemerlamp,

snap je dat nou dat ze die weg gedaan hebben,

 zei ze.

En een pannenset.

 Natuurlijk heeft ze genoeg pannen,

maar die mogen niet in de afwasmachine. En dat is natuurlijk helemaal niet handig.

Dus de pannen gingen ook mee.

We kwamen ook nog langs een tafel met heel veel Sinterklaas boeken,...

Zo'n fijne tijd,

Sinterklaas, met de spannende en gezellige weken voor 5 december.

Maar Ons Mam en ik liepen weer verder, 

eerst langs de kassa,

 daarna de spullen inladen,

en toen,...

naar het kerkhof,

naar Ons Pap,...

eventjes uitrusten op het bankje bij zijn graf,

ondertussen denken,

 hoe erg we hem missen.

Dat denk ik elk uur wel,

want bij alles is er wel een herinnering aan hem.

Hè Pap?

;o)

Maar het 'gewone' leven gaat weer door.

We staan weer op, Ons Mam achter de rollator,

 lopen langs de graven naar de uitgang.

Op naar huis.

Thuis gekomen wordt er gezocht naar een lampje voor in de nieuwe schemerlamp.

Ons Mam Geniet,

 de lamp is gezellig, 

en het is net alsof hij er altijd al was.

Zo leuk.

En ik?

Ik heb nog wat vierkantjes gemaakt voor m'n lappie,...

M'n Ramenlappie,...

Waar straks weer een nieuw randje aan vast gezet kan worden.

Fijne woensdag allemaal,