'Dingestijd'

Het is een heerlijke,

vroege,

zonnige,

PinksterZondagmorgen,

en ik zit lekker te 'dingesen'.

Dat 'dingesen' lukt aardig want ik heb voor Margootje 'n oppas.

Een oppas waar ze heel goed naar luistert,

die ze op de voet volgt,

en waar ze heel rustig,

 warm & loom,

 van wordt.

Je wilt weten welke 'nanny' over zulke topkwaliteiten beschikt?

Kijk maar omhoog,

deze foto maakte ik toen ik bezig was met de rand van Sarah Morrell,
ook een patroon van Di Ford.

't is de ZON.

Als de zon schijnt heb je 'geen kind aan een klein teckelmeisje',...

En dat,

 geeft mij alle rust om even te 'dingesen',...

En,

 lapjes te zoeken,

want,

waar heb ik ook alweer die groene met die mooie stipjes gelaten?

Ik kan 'm niet vinden,

en ik MOET 'm echt hebben.

 Nu meteen,

want ik weet zeker dattie perfect is voor de blaadjes in dat ene randje,...

De hele lapjesboel wordt op z'n kop gezet,

maar dat geeft niets,

want die leuke groene heb ik toch maar mooi gevonden,

evenals dat schattige roze bloempje,

waar ik ook een plekje voor weet.

Waar ik mee bezig ben, 

wil je weten?

Met Phebe.

Eindelijk,

want dit is voor mij een zoveel jaren quiltwerkje.

Hoe lang het al ligt te wachten op een vervolg?

Geen idee.

Ik kan het wel opzoeken,

 maar daar heb ik geen zin in,

dat vergt alleen maar kostbare quilttijd,...

Ik heb in ieder geval het patroon gekocht,

toen het nog in zo'n mooie grote map zat,

en,

 er nog geen patronenboek van Di Ford was.

Phebe,

ik was/ben er *FLIEFT* op.

Maar,

jeetje,...

 ik vond het ook best wel moeilijk om te maken.

Daarom bleef het in het begin liggen,

en daarna kwamen er heel veel andere leuke quilts om te maken,...

de Sweet William,...

Sweet William, patroon van Susan Smith

Waar m'n jongste lieve schat zo blij mee is,...

Stevies garden, patroon van Susan Smith

Stevies Garden,...

die nog steeds doorgequilt moet mag worden,

en waarvan ik het vergrijsde groene lapje heb dat nu ook in Phebe zit.

Stonefields, patroon van Susan Smith

Stonefields,...

waarvan alle blokjes al zo lang aan mekaar zitten,

een top die wacht op een vervolg,

iets dat steeds meer vorm krijgt in m'n hoofd,

gelukkig,

want het is zo'n mooi ontwerp.

En nu,

 jaren later,

 heb ik zoveel ervaring gekregen met appliqueren,

dat de randen een 'makkie'  lijken.

Dus hup aan de slag,...

Eerst de Dogtoothrand vast zetten,

want dat was nog niet gebeurd,...

En daarna?

Rondjes maken.

Als malletje gebruik ik m'n vingerhoed,

het kleinste rondje daarvan heeft precies dezelfde maat als het rondje in het patroon.

Dat zag ik niet meteen,

ik heb eerst tussen alle garenklosjes gekeken,

of die geschikte rondjes hadden.

Maar die waren allemaal net iets te groot.

Rondjes aftekenen op gewoon papier,

uitknippen,

en dan met een Sewline stift 'lichtjes' plakken op het plekje van het lapje dat me leuk lijkt.

Uitknippen,

natuurlijk met zoomtoeslag,

even het zoompje lichtjes 'omplakken',

en in een mum van tijd,

 liggen er heel veel rondjes te wachten.

Even kijken,

 of het wel leuk is,...

Hmm,

misschien nog een ander lapje erbij,..

Eens kijken,

waar heb ik ook alweer die 'ene' gelaten?

Hè FIJN,

 om te kunnen 'dingesen'.

En 't kleine teckelmeisje,

hoe is 't daarmee?

Margootje heeft een fijn plekje gevonden,

en,

ligt heerlijk te zonnebaden,...

;o)

Fijne Zonnige Dag allemaal,

en