"Eerst een verhaaltje schrijven en dan ontbijten"

Op zondagmorgen,

iets voor zevenen,

wandelen we naar de overkant.

De overkant van de IJssel.

Een van m'n favoriete routes om te wandelen met m'n teckeltje.

Vroeg in de ochtend,

dacht ik,

zien we geen kip.

En dat was ook zo.

Het heeft vannacht gevroren,

dus de handen diep in de zakken,

en af en toe eentje even de lucht in,

om een foto te maken,... 

Het is mooi buiten.

Nederland is mooi.

Terwijl ik van het uitzicht geniet,

en een foto maak,

is Gootje aan het plassen.

Plasgootje,...

We wandelen langs pa en ma Ooievaar.

Zien en horen de ganzen en kievieten,

en als we aanbeland zijn bij de bocht.

Zo noem ik die altijd,

het is de bocht,

waar je links naar Kampereiland gaat,

en rechts naar IJselmuiden.

Op dat keerpunt,

kijk ik altijd naar Kampen.

Hoe dat voelt?

Alsof je in een oude schoolplaat staat van Jac. P. Thijsse.

Zo mooi.

We wandelen terug.

Gootje heeft zin in een ontbijtje,

en Goof heeft zin in het schrijven van een verhaaltje.

Bijna thuis,...

wooh wat een schaduw heeft de teckelina,...

En als we dan weer thuis zijn,

Gootje heeft haar ontbijtje al lang op,

zit ik dit verhaaltje te schrijven.

Ik wil jullie bedanken voor jullie lieve woorden,

gisteren, en de afgelopen dagen,

hier in dit bloghuisje en op Faceboek en Instagram,...

Zo lief allemaal.

Of we nog een kip hadden gezien onderweg?

Nee,

het was heel rustig buiten.

De kippen zitten vast op hun nest te broeden,...

het is immers lente.

kip in de broderie perse quilt

En wat doe je verder vandaag Goof?

Binnen blijven,

gelukkig is dat voor een quilter geen straf.

Fijne zondag lieve allemaal,

hou je taai,

en