"Voor een klein meisje"

 

Hoi lief klein meisje,

ik weet dat jij er bent.

Jouw mama vertelde het enkele jaren geleden toen ze in verwachting was.

ik was zo blij dat jij eraan kwam.

het was één van de gelukkigste dagen van mijn hele leven.

Ik dacht ik ga een quilt voor je maken,

en ik tekende een patroon en ging aan de slag.

Het was eerst een kleine quilt,

maar hij werd vanzelf groter.

Een week nadat ik hoorde dat ik jouw oma mocht worden,

werd het één van de vreselijkste dagen van mijn leven,

omdat ik toen hoorde dat ik je nooit zou mogen ontmoeten,

en daardoor niet echt jouw oma was.

Je bent ergens op deze wereld,

samen met jouw mama en papa.

Ik voelde het in mijn lichaam toen je geboren werd.

je bent ongetwijffeld het leukste en grappigste kleine meisje op de hele wereld.

Maar ik weet niet hoe je lacht,

ik weet niet welke verhaaltjes je het leukste vindt,

welke liedjes je zingt

ik weet ook niet welke knuffel jou het liefste is,

ik weet niet of je graag duimt,

en ook niet of je van tekenen houdt,

en welke kleuren je het mooiste vindt,

zelfs niet welke taal je het liefste spreekt.

Ik weet wel dat je de liefste mama en papa van de hele wereld hebt.

En dat je een heel gelukkig klein meisje bent.

Oma heeft, 

toen je bij jouw mama in de buik zat, 

een quilt voor je gemaakt.

het is best een grote quilt geworden,

het is een lieve vrolijke quilt.

Misschien huppel jij op een dag de winkel binnen,

samen met mama en papa.

Oma weet zeker dat die dag haar gelukkigste dag van de hele wereld zou zijn.

Doe je de groeten aan mama en papa?

Oma XXXXX

Deze brief schrijf ik omdat ik heel vaak de vraag krijg of ik kleinkinderen heb.

Dan zeg ik bijna altijd nee.

nee,

omdat mijn oudste dochter al het contact heeft verbroken.

Ik respecteer dit besluit van mijn dochter.

Toen dat gebeurde voelde ik me de slechtste moeder op de hele wereld,

alsof je je moederdiploma in moet leveren,

dat bestaat niet zo'n diploma,

maar het voelde wel zo,...

Het doet nog steeds zeer,

maar door bijna altijd nee te antwoorden,

voelt het alsof ik mijn kleindochter dood zwijg.

Van de andere kant is het ook moeilijk om ja te zeggen,

omdat ik immers niet echt oma ben,

en ik niemand verdrietig wil maken.

Maar,

inmiddels weet ik dat er meer oma's zijn op deze wereld die hun kleinkinderen niet mogen zien.

Mocht ik je verdrietig hebben gemaakt door mijn waargebeurde verhaal,

mijn excuses,

Ingrid.

En ja,

ik ben oma van een klein meisje.