"JIPPIE, thuis"

 

Goedemorgen lieve allemaal.

Sinds dit bericht van 21 december (klik)

is er een heleboel gebeurd.

Met Hans ging het gelukkig steeds een beetje beter in het ziekenhuis, 

en daardoor kon op 28 december dan toch eindelijk de buikkatheter geplaatst worden.

Gisteravond was dan ineens het moment dat we samen naar huis mochten.

Zo'n buikkatheter plaatsen gaat niet zomaar even,

dat gebeurt door middel van een operatie en daar heb je een chirurg voor nodig.

En dat lukte allemaal ondanks de vakantietijd. 

Het scheelde natuurlijk ook dat Hans een spoedgeval was geworden.

Een buikkatheter heeft even de tijd nodig om vast te groeien aan de buik.

Ja ik weet het, dat 'vast groeien' klinkt heel raar maar toch is het zo.

Dat duurt ongeveer 3 weken en dan kan de peritoneaaldialyse,

zo heet buikdialyse,

 echt van start gaan.

Bij buikdialyse filtert je buikvlies de afvalstoffen uit je bloed.

Bij hemodialyse filtert een kunstnier in een machine je bloed,

deze machine sluit je aan op een bloedvat.

Buikdialyse mag zolang als het buikvlies het aan kan,

en dat kan gerust 10 jaar zijn.

Daarna is er dan altijd de hemodialyse.

Voor buikdialyse heb je natuurlijk ook een machine nodig en heel veel dozen met vloeistof en meer,

en buikdialyse gebeurt thuis terwijl je slaapt.

Hoedat allemaal in zijn werk gaat,

dat leren we de komende weken op de maandag in het ziekenhuis.

Het is fijn dat je dat allemaal zelf kunt leren,

en dat we dat samen mogen doen.

De afgelopen tijd had ik de top van het Billingsboerinnetje op tafel liggen,

zodat ik af en toe wat steekjes kon zetten tussen alle bezoekjes aan Hans in het ziekenhuis door.

Ik dacht ik plaats ze bij dit verhaaltje,

dan heb je een beetje een idee hoedat bij mij gaat,

dat aan tafel doorquilten.

Zie je daar onder de zaagtandjesquilt  de stoel met armleuningen die nog van ons pap is?

Behalve dat de stoel heerlijk zit, zijn de armleuningen perfect om,

als ik aan het doorquilten ben,

 de opgerolde quilt op te leggen.

Zo heb ik helemaal geen last van een zware quilt.

Dat was het weer voor deze keer.

Dankjullie wel voor alle lieve berichtjes op Instagram, Faceboek, Messenger, Mail, Whats app, telefoontjes, lieve kaarten in de brievenbus aan meneer en mevrouw Supergoof, en de mooie boeketten bloemen, 

zo lief allemaal,

dank voor jullie steun en medeleven,

dat doet ons zoveel goed.

XX

Spierballenzoon kwam net versgemaakte tomaten oreganosoep brengen,

ook weer zo lief.

xxxx

Fijne vrijdag,

en groetjes van Ingrid.