"Sarah bij Dorry"

Op donderdagmorgen,

 sprong deze Goof,

al heel vroeg in de auto,

om op tijd,

 bij Quilt-it & Dotty te zijn.

Waarom?

Voor een heerlijke volledig verzorgde dag,

met allerlei lekkers,

gemaakt door Dorry & Marianne,

een dag met lieve Dinnetjes,

en die waren daar allemaal,

vooooooooooor,....

tadaaaaaaaaaaaaaaaa,....

een workshop gegeven door de Australische Sarah Fielke,

van deze quilt.

Mooi hè,...

ZO GAAF.

We zijn er de hele dag druk mee geweest,

zo druk, 

dat ik helemaal geen foto's van de workshop heb gemaakt.

Jammer,

maar gelukkig zijn er al heel veel op facebook langs gekomen.

Het was gezellig.

We hebben ook zo gelachen.

Drie tafels,

eentje in de keuken en 2 in de grote woonkamer,

waar allemaal enthousiaste quilters aan zaten te werken.

Had ik al gezegd dat we zo'n plezier hebben gehad?

O ja,

dat heb ik al geschreven,...

;o)

Bij mij was het plezier even weg toen ik een telefoontje van thuis kreeg,

dat zorgde voor de traan.

Want thuis was een wolkbreuk boven m'n geliefde Kampen,

het regenwater stroomde door het tussenverdiepingkje de keuken in.

Het dak lekte,

en de gang beneden stond blank.

foto van het pleintje ik weet helaas niet weet wie 'm gemaakt heeft, kan nog  geen bronvermelding geven

De brandweer was druk,....

En toen bovenstaande foto binnen kwam op m'n mobiel,

schrok ik me rot.

Maar ik mocht niet naar huis komen,

aldus m'n lieve man,

en ook Spierballenzoon zei dat het niet nodig was.

Ik werd getroost door lieve Dinnetjes.

Op naar het volgende programmadeel.

Na wederom heerlijk eten van Dorry en Marianne,

volgde de Trunkshow van Sarah.

Sarah had me inmiddels verteld dat ze een lezeres is van dit blog,

dat ze fan is van m'n quilts,

en dat we echt samen op de foto moeten!!!

Wooh,... Sarah leest m'n blog,...

Neeeeeeee op de foto,...

ikstaeraltijdstomop,....

Op naar de Trunkshow.

De quilts lagen al te wachten in hun koffer,

ongelooflijk hoeveel er in zo'n koffer kunnen,

want Sarah had echt een flinke stapel bij zich.

Dorry heette haar wederom welkom,

en Sarah begon te vertellen en,

 te showen,...

ze vertelde,

 dat ze als klein meisje een naaimachientje kreeg,

dat ze later,

toen ze in verwachting was van haar eerste,

een geweldige babykamer inrichtte,...

met quilts natuurlijk,...

dat dàt er voor zorgde,

 dat andere mama's uiteindelijk ook gingen quilten,

dat ze voor hen patronen ging maken,

workshops ging geven,

een winkeltje begon,...

boeken schreef,...

en nog meer boeken,...

wooh wat gaaf allemaal om te horen,....

dat er stoffencollecties kwamen,....

en nog meer mooie quilts,...

allemaal quilts met een eigen verhaal,...

verhalen waar wij ademloos naar luisterden,...

we waren met heel veel dames daar,...

hebikgeenfoto'svangemaakt,...

de ene na de andere quilt kwam langs,...

en toen was het showen en tellen voorbij,...

mochten we de quilts van dichtbij bekijken,...

foto's proberen te maken,...

lieve schat van een gekke Marion,...

;o)

Ineens zat de dag er op,...

het was al laat,...

ik moest nog een eindje rijden,...

kijken hoe de waterschade thuis was,...

maar eerst nog op de foto,...

oja,...

diebestwelleukis,...

met dank aan de lieve fotografe,...

Dankjewel Dorry & Marianne & Sarah & en alle lieve Dinnetjes,

voor de *T*O*P*D*A*G*!!!!

"Gewoon"

Vroeg in de morgen,

eerst een klein hondje wakker maken,

dat zich prompt uit de kussens wurmt,

om gauw naast me bij de trap te gaan zitten,

waar ik,

op de bovenste tree,

 al op haar zit te wachten,

startklaar om die kleine mee naar beneden te nemen.

We wandelen samen door het mooie Hollandse land,

ik word langzaam wakker,

en zij probeert datzelfde Hollandse land wat mooier te maken door afval op te ruimen,

iets wat ze van mij helemaal NIET mag.

Eenmaal thuis worden er ontbijtjes gemaakt,

heerlijke koffie gezet,

met het gewone koffiezetapparaat van mijn ouders.

Waarvan de glazen kan al jaren lekt tijdens het koffie schenken,

maar dat geeft niet,

want dat weten we allemaal,

ook al jaren.

stevie's garden patroon susan smith

Terwijl ik in het piepkleine keukentje sta,

geniet ik van het uitzicht vanuit m'n keukenraam,...

:o)

En als ik me omdraai,

hangt daar m'n BeePeetje,...

een beetje achteloos,

nonchalant,

over m'n stoel,

de oude stoel van mijn papa.

Nog een paar blokken doorquilten,

snel weer aan de slag.

Vandaag een doodgewone maandag,

ben groot fan van doodgewoon.

Fijne maandag allemaal,

"Ditjes & Datjes"

Het is hoogzomer,

best wel snikheet,

en hoewel de zomer echt,

 never nooit niet,

 mijn favoriete jaargetijde zal worden,

is het toch heel goed uit te houden in de stad.

Natuurlijk is deze Goof,

van s'morgens vroeg tot s'avonds laat,

 aan het BeePeeën.

Oftewel de Broderie Perse Quilt aan het maken voor de Goofse workshops.

Maar,

ik laat het regelmatig,

 letterlijk en figuurlijk,

 even los,

om een wandelingetje,

 met Margootje te maken.

We wonen met z'n drietjes aan een pleintje,

dat heel veel bezoekers trekt,

 uit binnen- en buitenland.

Er worden foto's gemaakt van al het mooie oud-Nederlands,

maar er wordt ook gejaagd,...

jeweetwel,

Pokémon,....

Veel van wat er gezegd wordt op het plein,

fladdert bij mij door de open ramen naar binnen.

In allerlei talen,

het meeste versta ik niet.

Ik vind dat gebabbel op een afstandje leuk.

Het voelt alsof ik op een eilandje zit,

terwijl ik toch iets van 'n gelukkig,

  prettige,

 buitenwereld mee krijg.

Die wandelingetjes met Margootje zijn een feestje.

Natuurlijk is het warm,...

maar met al dat water in de buurt,

voelt het aangenamer.

Margootje geniet ook.

Maar het allerleukste vindt ze toch altijd,

 om zich door mij,

 voort te laten slepen door het gras,...

Dat kan ze heel lang volhouden,...

Hoe vaak heb ik al wel niet verzucht tegen een voorbijganger,

ik zou er wieltjes onder moeten laten zetten,...

Hier is ze weer eens onder aan de dijk 'omgevallen'.

Je hoort haar nog net niet JOEHOE roepen,...

Ik laat haar maar even,

we hebben immers geen tuin.

Iets wat we helemaal niet missen.

Maar,

op een gegeven moment ben ik het zat.

Sleep haar naar boven als een visser die een grote vis aan de haak heeft.

Gelukkig gaat ze snel weer op d'r 4 pootjes staan.

De kleine draak,...

Op naar huis,

daar ergens,...

Het waait lekker op de Stadsbrug.

Wat voetstappen later zijn we aan de overkant,

Ik heb ze weleens geteld,

maar ben natuurlijk weer vergeten hoeveel,...

ik dacht 300.

.

Eenmaal thuis,

ligt Margootje op een koel plekje in de kamer,

en ik?

Ga weer BeePeeën,....

Fijne donderdag allemaal,

en

"De Frottende Freule"

Het stond al een paar weken met GROTE letters in m'n agenda.

Op zaterdag 16 juli,

naar,

De Frottende Freule(klik),

in Schildwolde.

Ik was er nog nooit geweest,

en DAT,

 vond Vriendin niet kunnen.

Dus werd ik zo luxe,

opgehaald bij m'n huisje aan de IJssel,

 en reed de chauffeuse helemaal, 

naar ergens hoog in Nederland,

naar een quiltwinkel,

die omschreven kan worden,

als bommetjevol,

 met de meest prachtige stoffen,

en sfeervolle hoekjes.

Waar je uren kunt kijken, 

kijken,

 en nog eens kijken.

Want elk stofje wil je zien,

en elke quilt,

 wil je kunnen bewonderen.

Had ik al gezegd dat we ook zo hartelijk werden ontvangen?

En,

 dat we ook zo gelachen hebben?

Nee?

Bij deze dan.

Ik ben fan van de humor van De Freule.

:o)

Of er ook nog buit is?

Jazeker.

Want als je blij wordt van een winkel,

dan koop je ook lapjes.

Dat zijn de lapjes met een fijne herinnering,

de liefste lapjes,

waarbij ik denk,

 als ik ze uit m'n lapjeskast pak,

 omdat ik ze ooit op die dag dringend nodig heb voor DE quilt van DAT moment.

O ja, dat was toen,

en dan heb ik een hele brede glimlach.

Tenminste zo werkt dat bij deze Goof.

Iets om in m'n oren te knopen,

voor ooit,

als ik zelf een quiltwinkel heb.

Frottende Freule,

ik kom heel graag weer eens binnen vallen.

En Vriendin,

dankjewel voor deze dag.

Het was heel speciaal,

tot gauw.

:o)