Vandaag was het voor het eerst sinds tijden,
een heel rustig,
doe maar kalm aan,
op je gemakje,
middag.
In de ochtend een piepklein wandelingetje naar de markt met Hans,
brood, kaas en warme sokken ingeslagen,
en kibbeling voor Spierballenzoon en mezelf.
Toen naar huis en daar was dan zo maar ineens die hele rustige middag.
Waarom is dat zo bijzonder?
De afgelopen maanden hebben we hier in een achtbaan gezeten,
van ziekenhuis in ziekenhuis uit,
een verhuizing tussendoor,
waar Hans niets van heeft meegekregen,
met dank aan Spierballenzoon,
en daarnaast het runnen van de o zo gezellige quiltwinkel.
Ziekenhuis in en ziekenhuis uit en in en uit en in en uit,...
kwam allemaal omdat er sprake was van nierproblemen bij Hans.
Alle onderzoeken met contrastvloeistof en complicaties die daarop volgden
zorgden er ook voor dat er zeer ernstig nierfalen werd geconstateerd.
Mijn grote sterke man bleek kwetsbaar en fragiel te zijn, zo sprak de arts.
Dat kwam binnen,
nu weer.
Met dialyse van de nieren moest zo snel mogelijk gestart worden.
De nefroloog adviseerde in samenspraak met ons,
dat buikdialyse (oftewel peritoneaaldialyse) de beste optie was.
Het was al heel fijn om opties te mogen hebben,
ondanks dat er in de ziekenhuisfolder staat,
als u niets doet bent u in een week dood,
voelt het heel fijn om bij de hand genomen te worden en stap voor stap het traject te volgen.
Deze week om precies te zijn op woensdagmorgen,
wordt de volgende stap gezet,
en plaatst de chirurg een slangetje ( katheter) in de buik zodat het buikvlies de afvalstoffen uit het bloed kan filteren.
Heel spannend allemaal,
maar o wat zullen we blij zijn als het eindelijk zo ver is,
want het is duidelijk gezien Hans zijn gezondheid dat het snel moet gebeuren.
Zijn energie is minimaal waarbij een trap op lopen een bijna onoverkomelijke hindernis blijkt te zijn.
En vanmiddag was daar dan,
terwijl Hans rustte,
voor mij die,
heel rustig,
doe maar kalm aan,
op je gemakje,
middag,
met lekker lezen in een mooi boek wat ik had gekregen van die lieve Sinterklaas,
een boek waar je inderdaad stil van wordt,
dat vertelde Sinterklaas al,
en wat ik nog niet meteen uit wil lezen.
Daarom zocht ik op You Tube naar de tip die
Grethilde me gaf toen ze gezellig in de Supergoof Quiltwinkel kwam.
Nee die kende ik niet,
maar nu wel,
een geweldige tip,
dankjewel Grethilde!!
xx
Vanmiddag 'zette' ik Kate aan,
en terwijl zij vertelde over het maken van callendula crème en haar prachtige hexagonnenquilt,
zat ik ondertussen steekjes te zetten in m'n quilt.
En eindelijk kon ik daar na alle hectiek van genieten en werd ik er rustig van.
Ondertussen keek ik naar Kate,
die de papiertjes uit de hexagonnenquilt aan het halen was,
en hoorde ik het gesnurk van Gootje naast me,
en Olijfje deed ook mee, bij mij op de bank.
Het was een heerlijke middag.
Echt een voorproefje op onze vakantie.
Van 25 t/m 2 januari is de Supergoof Quiltwinkel gesloten.
We hebben dan vakantie.
Eigenlijk zouden we in die week naar Vlissingen gaan, alles was geboekt, en we keken er naar uit om vanaf de boulevard aldaar de grote schepen voorbij te zien varen en de Drukkerij in Middelburg te bezoeken,
een heerlijke boekenwinkel.
Maar dat hebben we afgezegd,
we durven het niet,
de kans is zo groot dat we we toch weer een bezoekje aan het ziekenhuis moeten brengen,
dan zijn we liever thuis in het pakhuisje.
En eerlijk is eerlijk,
op stap gaan is wel het laatste wat Hans nu kan.
Zo,
nu ben je weer helemaal op de hoogte.
Op woensdag hebben we alweer de 5e les van de beginnerscursus.
Zo gaaf om het plezier van de cursisten & Janny te zien!
Dinsdag t/m zaterdag is de winkel vanaf 10 uur weer open.
Tussen de middag zijn we even dicht,
van half 1 tot half 2,
en daarna weer open tot 5 uur.
Je bent zeer welkom.
Fijne avond,
lieve groetjes van
Olijf & haar flos
en,
Gootje & Ingrid,
en natuurlijk ook van Hans.