De Japies,
daar gaat dit verhaaltje over,...
De Japies,
een blauwe schapenwolkjeskudde,
die met z'n allen rond wandelen in gezellige bloemrijke weiden,
die niet afgezet zijn door hekjes sashings,....
Alle Japies zijn lekker wollig geworden
met hun opgevulde lijfjes,
waarover ik in een eerder verhaaltje vertelde.
Ze zijn heel aaibaar,
iedereen moet/mag er even over heen aaien,...
Heel grappig,...
Toen de Japies klaar waren,
was er natuurlijk het volgende punt.
Wat ga ik doen?
Een tussenvulling?
Dat vond ik ,
door al die gevulde schapenwolkjes,
een beetje teveel van het goede,
Ik had nog een heel mooi stofje liggen,
waar grappige bobbeltjes in zitten,
dat zou een mooi achterkantje zijn.
Heel belangrijk,
het schijnt niet door naar de voorkant.
En toen?
Dat is eigenlijk geen vraag meer,
want dat heb je al op de foto's hier boven gezien,
toen ben ik knoopjes gaan zetten.
Gewoon op z'n Goofs,....
En het werden allemaal hele grappige grassprietjes.
Het werkte erg fijn,
zo zonder tussenvulling,...
het was eigenlijk een fluitje van een cent,...
En de Japies?
Die keken me allemaal zo grappig aan,
met die eigenwijze snoetjes,...
De laatste dromerige Japie.
Goed anderhalve week later,
was daar het moment,
dat op zondagmorgen 30 juni,
alle grassprietjes geknoopt waren.
En nu?
Gewoonweg even genieten.
De Japies hangen met z'n allen over de woonkamerdeur.
Het zal wel wennen zijn,
dat ze klaar zijn.
De Japies waren het afgelopen jaar,
voor mij,
het quiltwerkje tussendoor,
dat je met het verstand op nul,
elke keer weer op kunt pakken.
Ze zijn natuurlijk nog niet klaar,
het biesje mag nog,...
GELUKKIG.
;o)
Fijne zondag lieve allemaal,
en,
