"Vrijdag"

Vrijdag 8 februari was de dag, dat ik s'morgens vroeg in de auto stapte om naar Ons Mam te gaan.

Ik had een applicatiewerkje mee genomen. Het eerste mandje van The Old English Basket Quilt. Daar waren al wat deeltjes van vast gezet, en bij Ons Mam ging ik rustig verder. Die rust kwam heel goed van pas, die had Ons Mam nodig, want die had ze zelf even niet. We gingen s'middags immers naar de begrafenis van een dierbaar familielid. En als je diegene al heel lang kent, dan heb je zoveel herinneringen.

De dienst was mooi. 

Uit alles sprak de liefde van de kinderen voor Hun Mama. En de liefde voor Hen van diezelfde Mama.

Voor mij, die niet geloofd volgens een bepaalde godsdienst of kerk, was er een tekst die ik heel bijzonder vind. Die wil ik graag met jullie delen.

Je bent een kind van God.

Als jij je gedeisd houdt bewijs je de wereld daarmee geen dienst.

Het is niet nodig om jezelf zo klein te maken

dat andere mensen nooit onrustig zullen worden in jouw buurt.

We zijn allemaal voorbestemd om te schitteren.

We zijn geboren om de heerlijkheid van God die binnen in ons is, naar buiten te brengen.

Die bevindt zich niet in slechts enkelen van ons;

Die is aanwezig in iedereen.

Onze diepste angst is niet dat wij ontoereikend zijn.

Onze diepste angst is dat wij mateloos krachtig zijn.

Het is ons licht, niet onze duisternis, dat ons met meeste vrees aanjaagt.

Wij vragen ons af: wie ben ik dat ik briljant, schitterend, talentvol, fantastisch zou zijn?

Let wel: wie ben je dat je dat niet zou zijn?

Als wij ons eigen licht laten schijnen.

Geven wij onbewust anderen toestemming dat ook te doen.

Wanneer wij bevrijd zijn van onze eigen angst.

Heeft onze aanwezigheid automatisch een bevrijdende werking op anderen.

Nelson Mandela

Mooi hè?