Hoi lief klein meisje,
ik weet dat jij er bent.
Jouw mama vertelde het enkele jaren geleden toen ze in verwachting was.
ik was zo blij dat jij eraan kwam.
het was één van de gelukkigste dagen van mijn hele leven.
Ik dacht ik ga een quilt voor je maken,
en ik tekende een patroon en ging aan de slag.
Het was eerst een kleine quilt,
maar hij werd vanzelf groter.
Een week nadat ik hoorde dat ik jouw oma mocht worden,
werd het één van de vreselijkste dagen van mijn leven,
omdat ik toen hoorde dat ik je nooit zou mogen ontmoeten,
en daardoor niet echt jouw oma was.
Je bent ergens op deze wereld,
samen met jouw mama en papa.
Ik voelde het in mijn lichaam toen je geboren werd.
je bent ongetwijffeld het leukste en grappigste kleine meisje op de hele wereld.
Maar ik weet niet hoe je lacht,
ik weet niet welke verhaaltjes je het leukste vindt,
welke liedjes je zingt
ik weet ook niet welke knuffel jou het liefste is,
ik weet niet of je graag duimt,
en ook niet of je van tekenen houdt,
en welke kleuren je het mooiste vindt,
zelfs niet welke taal je het liefste spreekt.
Ik weet wel dat je de liefste mama en papa van de hele wereld hebt.
En dat je een heel gelukkig klein meisje bent.
Oma heeft,
toen je bij jouw mama in de buik zat,
een quilt voor je gemaakt.
het is best een grote quilt geworden,
het is een lieve vrolijke quilt.
Misschien huppel jij op een dag de winkel binnen,
samen met mama en papa.
Oma weet zeker dat die dag haar gelukkigste dag van de hele wereld zou zijn.
Doe je de groeten aan mama en papa?
Oma XXXXX
Deze brief schrijf ik omdat ik heel vaak de vraag krijg of ik kleinkinderen heb.
Dan zeg ik bijna altijd nee.
nee,
omdat mijn oudste dochter al het contact heeft verbroken.
Ik respecteer dit besluit van mijn dochter.
Toen dat gebeurde voelde ik me de slechtste moeder op de hele wereld,
alsof je je moederdiploma in moet leveren,
dat bestaat niet zo'n diploma,
maar het voelde wel zo,...
Het doet nog steeds zeer,
maar door bijna altijd nee te antwoorden,
voelt het alsof ik mijn kleindochter dood zwijg.
Van de andere kant is het ook moeilijk om ja te zeggen,
omdat ik immers niet echt oma ben,
en ik niemand verdrietig wil maken.
Maar,
inmiddels weet ik dat er meer oma's zijn op deze wereld die hun kleinkinderen niet mogen zien.
Mocht ik je verdrietig hebben gemaakt door mijn waargebeurde verhaal,
mijn excuses,
Ingrid.
En ja,
ik ben oma van een klein meisje.
32 opmerkingen:
Jeetje Ingrid, wat een indringende brief heb je geschreven.
En ja, daar word ik verdrietig van, maar voel je daar niet schuldig over.
Wat een verdriet voor jou en Hans, daar zijn geen woorden voor.
Ik vind jou zo lief, kan me niet voorstellen dat je dochter dan het contact met je verbreekt, maar soms gebeuren er dingen die een buitenstaander niet kan begrijpen, misschien jij ook wel niet.
Wat zal het fijn zijn als je kleindochter eens jouw mooie winkel komt binnenhuppelen en dan samen knuffelen....
Ik hoop het van harte dat het ooit gebeurd.
Dank je wel dat je dit met je lezers wilt delen, daar is moed voor nodig.
Wens jullie veel sterkte met dit verdriet dat altijd zal blijven als er geen oplossing voor komt.
Veel liefs en knuffels van mij,
Floor
Ik heb geen woorden lieve Ingrid alleen maar tranen😘❤️
I'm sorry for your pain and the situation. I hope someday you are able to gift the quilt to your granddaughter.
Lieve Ingrid,
Soms heb je de behoeft om je even te uiten. En dit was er één.. Het is goed dat je het ons hebt verteld, dankjewel.
Ik weet zeker dat er een dag komt dat je je dochter en kleindochter (weer) zult zien. Het kan zijn dat je dochter niet naar je terug durft te gaan maar wel graag wil. Want daar is ook moed voor nodig, ik vertel dit uit ervaring.
Voor haar zou het dan goed zijn om toch over die drempel heen te stappen..
En Ingrid, nait de moud verlaizen wicht.. aal deurzetten.
Lieve groet van Jantje.
Lieve Ingrid, je bent niet de enige wiens dochter haar verstoot. Ik weet hoe het voelt. Jouw warmte wordt wel gevoeld op andere plaatsen, houd dat vast. Ik geniet er al jaren van door mee te lezen en te kijken ook al quilt ik zelf niet. Blijf wie je bent waar mogelijk want dit doet heel veel verdriet, je mist als moeder heel veel momenten en de kans om nieuwe herinneringen te maken, je dochter te zien groeien in haar leven. Koester wat er is en blijf je warmte delen in je quilts en met het maken van je quilts. Maaike
Ik reageer niet vaak op jouw blog maar nu toch even wel.
Wat n triest verhaal over de kleindochter die er is maar die je niet hebt.
Zo herkenbaar, zo herkenbaar.
Zelf heb ik 3 kleinkinderen maar de oudste van inmiddels 21 jaar heb ik niet gezien sinds hij 12 is. Zijn moeder(borderlands syndroom) heeft omgang, ook met z'n vader, altijd gefrustreerd. De jongen is dan ook min of meer gehersenspoeld. Ach, kan er boeken over volschrijven.
Blijf hopen op contact met je kleindochter, eens zal ze binnen wandelen en kan je haar omarmen!! Ik hoop daar ook op.
Inderdaad, komt vaak voor. Sterkte voor je, ooit komt het goed, vroeg of laat 🙏🍀🫶
Dikke knuffel❤️
O Ingrid , wat jammer voor jullie en voor het kleine meisje, ik hoop dat dit toch nog terug goed komt. We hebben zo weinig tijd in deze wereld en dan zoveel verdriet zo niet mogen. Dikke knuffel , dit wens je niemand toe. Maria en Luc.
Ach lieve ingrid en hans
Wat een verdrietige indringende brief en wat een moet om het met ons te delen
Wat een hartezeer en verdriet moet je ervaren als moeder maar ook als oma want dat ben je toch in alle opzichten
Wat hoop ik dat het weer goed komt tussen jou en je dochter zodat je haar en je kleindochter weer in je armen kan sluiten
Omdat de verwijdering meestal om iets kleins gaat en de weg terug moeilijk is
Heelveel liefs van mij en een hele dikke knuffel voor allebij
Lieve Ingrid wat dapper om hier je verhaal met ons te delen. En je weet hoe vreselijk ik dit voor jullie vind. Maar ook al zie je jullie kleinkind niet jullie zijn echt wel haar opa en oma. En ik hoop dat zij eens je winkel of jullie pakhuisje binnen wandelt en hé speciale quilt kan waarderen.
Voor nu een dikke knuffel voor jullie allebei 🫂
Ach wat een onvoorstelbaar verdriet moet dat zijn! Ik vind dat je een hele mooie brief voor je kleindochter schreef. Ik kan begrijpen dat het moeilijk is om anderen dit steeds uit te moeten leggen. Door er hier over te schrijven helpt dat wellicht. Ik help hopen dat je jouw familie eens weer bij elkaar ziet en daarmee je kleindochter. Heel veel liefs, Annemieke.
Je bent altijd haar oma ,hopelijk komt er een moment dat je haar zult omhelzen
Lieve Ingrid... en of je een echte oma bent... zeker weten... Wat is er toch veel onzichtbaar verdriet... en wat mooi dat je door dit te delen ruimte geeft aan dat omahart maar ook aan je kleinkind....een hele dikke knuf...
Wat verdrietig, Ingrid. Wat een gemis. Ik hoop voor je dat je kleindochter inderdaad een keer bij je binnen komt wandelen. Sterkte
Ingrid en Hans. Ik kan voor dit verdriet geen goed woorden vinden maar begrijp heel goed jullie verdriet en pijn. Ik hoop dat jij door dit te delen met anderen het voor jullie een beetje dragelijker wordt.
Blijf hoop houden dat er ooit een oplossing komt.
Groeten.
Marga
Nou Ingrid wat verdrietig en moedig dat je dit verhaal met ons deelt. Natuurlijk ook ik heb weleens gedacht hoe zou het bij Ingrid zitten omdat je vroeger al over je kinderen sprak, dus meerdere. Nooit ernaar durven vragen omdat ik wel aanvoelde dit zal heftig zijn. Het ergste is dat je er zelf de hand niet in hebt. Je moet je erbij neerleggen en het verdriet dragen, knoop in je maag gevoel want nooit zal verdwijnen.
Ik hoop dat de dag eens komt dat er een neusje tegen het raam aan staat en zegt tegen haar moeder, ohhh mama is dit de winkel van oma! Want 1 ding weet ik zeker dat jij een super-oma zou zijn.
Hugs and kisses Coby (moet ernstig slikken de brok in mijn keel).
Heel dapper dt je dit verdriet deelt .....
veel liefs toegewenst en dat je met je lieve Hans en
je twee zonen , en je lieve jongste ,het in gezin beleeft ,
en je leest het wel eens in de mooi geschreven boeken :
dat er een dag komt ...........
veel liefs , en ook een fijne uitrust week toegewenst !
Zo triest lieve Ingrid.ik voel met je mee.
Ha Ingrid,
Ik ken je niet persoonlijk hoewel we elkaar ooit op een beurs hebben ontmoet. Wat een verdriet he, dat kleinkind die jou geen oma mag noemen van haar mam en pap. Ik weet het. Mij is hetzelfde overkomen. Ook onze dochter heeft ons gewist uit har leven en zo ook uit het leven van har kinderen. Ja ook ik zeg dat ik geen oma ben, om moeilijke vragen te voorkomen, je verteld niet iedereen je verdriet. En soms zoals nu laat je iemand weten dat ze niet alleen is.
Ik weet hoe het voelt,dat uitgerukte hartstrengetje. Ooit denk ik dat die kinderen voor ons zullen staan en dan gooien we onze armen open en sluiten ze erin.
heel veel liefs, Marianne.
Hele grote knuffel lieve Ingrid xxx
Lieve Ingrid, ik heb hier geen woorden voor maar ik wil ook niet niets schrijven. Het is in en in verdrietig dat het zo gelopen is voor jullie en ik hoop met heel mijn hart dat het op een dag goed komt. Heel veel liefs, Gerda
❤️Dank voor het delen van je verdriet en je lieve woorden❤️
(((((((hugs))))))
Lieve Ingrid , wat een onbeschrijflijk verdriet. Veel liefs van Nelly .
Lieve Ingrid,
Wat heb je dat mooi opgeschreven, ik kon het niet zonder tranen lezen. Ook omdat dit in onze familie ook voorkomt. Ooit hoop je dat ze wijs worden.....
Lieve groetjes Ineke
Lieve jij,
ik bewonder je openheid, om zo’n stil verdriet te delen… daar is moed voor nodig…
Weet maar dat ik aan je denk��
Liefs van mij,
Marianne
Wat verdrietig Ingrid. Ik hoop dat het te zijner tijd weer helemaal goed komt. Je lijkt me een schat van een oma. Heel goed dat je je verhaal hebt verteld. En wie weet, misschien wordt het wel door je kind gelezen. Liefs, Jossie
Lieve Ingrid, door de titel dacht ik dat je pas oma bent geworden. Wat een verdrietig verhaal is het nu. Ik hoop dat ze eerdaags bij jullie binnen komt wandelen. Dikke knuffel!
Lieve Ingrid
Wat voel ik met je mee het kon mijn verhaal zijn ik heb hetzelfde mijn dochter wil ook geen contact omdat ze vind dat ik geen goede moeder ben en mijn kleindochter ken ik alleen van een foto
Lieve Ingrid, wie weet, ooit op een dag. Dat is de hoop die altijd mag blijven. Je hebt je dochter liefde meegegeven en er zullen in haar leven momenten zijn dat ze denkt: Hé, dat heeft mam me geleerd. En dat geeft ze ook weer door als moeder aan haar dochter. Jouw deur blijft open, maar zelf moet ze de keuze gaan maken. En of je je kleinkind nu vaak of nooit ziet: je bent echt haar oma. Dat kan niemand je afnemen. Fijn dat je een mooie quilt voor haar gemaakt hebt. Ooit hoor Ingrid.
Lieve Ingrid ❣️
Lieve Ingrid
Ik weet precies hoe je je voelt. Ik ben de oma van een schattig meisje van 9 jaar en een heel lief jongetje van 5 jaar. Ik heb ze al bijna 2 jaar niet gezien. Hun mamma wil geen contact meer,en dat terwijl ze op nog geen 2km van mij af woont. Ik zeg altijd dat ik er vrede mee heb maar heel stiekem doet het zo pijn dat ik soms zou willen schreeuwen!😥 Misschien komt het ooit nog goed, misschien ook niet. De tijd zal het leren. Ik wens je heel veel sterkte en zend je kracht en liefde.
Knuffel.😘❤️
Een reactie posten