maandag 17 september 2007

"Geef mij je angst,..."


Zes jaar geleden had ons gezin een drukke tijd achter de rug. Na een zeer langdurige verbouwing van een jaar, konden we eindelijk weer in ons eigen huis gaan wonen.
Het was een mooi huis geworden. Al onze dromen hadden we verwezenlijkt. Er zat van alles in, onder andere een schitterende woonkeuken, een heerlijke badkamer, een ruime studeerkamer, en voor ons allemaal, prachtige grote slaapkamers.

Daar was zeer hard voor gewerkt door Manlief. Jarenlang was hij, dag en nacht, op pad geweest om opdrachten binnen te halen en uit te voeren. Vrouwlief redderde ondertussen de boel in 't piepkleine vakantiehuisje met de 4 kinderen, en had de verantwoording voor de verbouwing,...

Die verbouwing kwam uiteindelijk onze neus uit, wat waren we blij toen we eindelijk weer 'thuis' waren,... Toen alles weer een beetje zijn gangetje ging, besloot ik een huisjesquilt te maken. Ik zocht een patroon uit, en begon rustig aan het eerste huisje (Feestelijk patchwork, van Karin Pieterse).


Terwijl ik daar mee bezig was, ging het ondertussen helemaal niet goed met DH. We dachten aan een burn-out, en besloten in overleg met onze dokter, dat hij het 'eventjes' rustig aan moest doen.
Nou, dat hielp niet echt. DH werd zieker en zieker, en kon helemaal niets meer. Er was echter verder, geen vuiltje aan de lucht. Want onze verzekeringen en financieën waren uitstekend geregeld door een mannetje bij onze bank. Dachten we,...


Dat mannetje vertrok ineens bij de bank, en toen bleek er helemaal niets geregeld te zijn,... We zaten in een vreselijke financiële situatie. Maar hadden daar letterlijk geen oog voor, omdat DH weer beter moest worden.
Ondertussen bedacht ik me dat we waarschijnlijk toch over 'n tijdje moesten verhuizen. Ik besloot om een weg om de huisjes heen te maken.

 
Omdat ik altijd een lief en warm thuis voor mijn dierbaren wil maken, borduurde ik onze voorletters midden in een keltisch patroon. Aangezien het voor mij niet uitmaakt waar ik woon, als het maar met m'n gezin is, besloot ik 4 kompasrozen te maken, de 4 windrichtingen,... (patroon oude Ariadne)


Toen de quilt af was, was ook het moment daar, dat ik ervoor moest zorgen om in één week een ander huis voor ons te vinden. De bank kwam op alle eerder gemaakte afspraken terug, en besloot om tot een gedwongen openbare verkoop op zeer korte termijn, over te gaan.
Daar kwam ik achter, toen ik op maandagmorgen 8 uur iemand aan de deur had, die het huis wilden zien,... Mensen stonden voor de ramen naar binnen te kijken. Groepjes opkopers reden in dure auto's langzaam voorbij.


Het huis is voor een schandalig lage prijs verkocht. Een paar maanden later voor tonnen meer doorverkocht,..
Ja, zo kan het gaan,... in de maanden die achter ons lagen, hadden we al onze vrienden verloren,... maar we hadden mekaar nog.
In een verdwaasde toestand heb ik al onze spullen ingepakt, dat kon gelukkig wel. Ik vouwde m'n quilts op, en zocht als een gek naar een ander huis. Gelukkig hebben we lieve ouders, zij lieten ons niet vallen.

Toen ik later m'n huisjesquilt bekeek, dacht ik, hoe kan het toch dat deze quilt zo lief en vrolijk is?! In zo'n rottijd, dat je niet weet hoe je de dag door moet komen. Waarom zijn het geen donkere huisjes geworden?
Nu weet ik het antwoord wel. Die zonnige lapjes hebben me geholpen in die zwarte tijd. Het is me inderdaad gelukt om weer een fijn thuis te scheppen. De grootte van een huis maakt niet uit, als je mekaar maar hebt,...
Daarom raak ik altijd diep ontroerd bij 't liedje van André Hazes, "Geef mij je angst",...Helaas kan ik het alleen maar laten horen in de versie van Guus Meeuwis. (<== klik)

Verder is het niet m'n bedoeling om een zielig sensatieverhaal te schrijven. We hebben een tijd achter ons gelaten, waarin mensen ontzettend over ons kletsten. Ik wil gewoon mijn eigen verhaal vertellen, over een periode in mijn leven,...Een periode waarvan ik nu weet, dat heel veel mensen zoiets meemaken. Er rust alleen een taboe op!

63 opmerkingen:

Melissa zei

Wat een verhaal. Vind het wel knap dat er zo'n verhaal achter zo'n quilt kan zitten..

Dat nummer ken ik, heeft mijn vader ook gezongen :) Blijft een mooi nummer!

Liefs,

groetjes van ingrid h.g. zei

Hoi Melissa, welterusten!
Je had lekker gekookt ;o)

jose zei

Wat een aangrijpen verhaal, Fijn dat alles goed is gekomen.En kan genieten van elkaar. Handwerken houd je op de been. In moeilijke tijden.En wat een prachtige quilt, fijn dat je die nog heb. En weer een prachtig huis terug gevonden. In een mooie omgeving. Geniet daar maar fijn van.

Juul :o) zei

(((*E*E*N* *H*E*L*E* *D*I*K*K*E* *K*NU*F*F*E*L*)))

:o)

Juul :o) zei

Pssst, en nog xc3xa9xc3xa9n met een sterretje extra... *xc3x9c*
Voor de hele stoere familie!

(((*E*E*N* *H*E*L*E* *D*I*K*K*E* *K*N*U*F*F*E*L*)))

Je zal 't maar allemaal meemaken!
:o(
En in je quilt zit nog vxc3xa9xc3xa9l meer dan je op 't eerste gezicht ziet.
:o)

Gerrie v.W.-v.N. zei

Vol ontroering lees ik dit deel uit je levensverhaal .

Een Quilt zo vol herinneringen , het mocht je helpen .

Het aller mooiste is toch dat je samen een thuis had en dat mocht behouden .
Er zijn voor elkaar en elke dag weer terug keren na drukke werkzaamheden , in het thuis met de familie warmte !
Dat je daar nog vele vele jaren samen van mag genieten !

Yvonne zei

Wat een ontzettend moeilijke tijd heb je gehad, op zulke momenten leer je de mensen kennen. Wat knap ben je er door gekomen. Diep respect heb ik voor je.

gr Yvonne

Agnes zei

Wat een verhaal achter deze quilt.
Wat hebben jullie een moeilijke tijd gehad. Is alles met DH goed gekomen? Ik hoop het maar.
Ik wens je een heel fijn verder leven met je dierbaren.Gelukkig kun je altijd even je gedachten verplaatsen als je aan het handwerken bent.

Marjolijn zei

Jee, wat een verhaal, ik ben er stil van. Spannende tijden in dezelfde orde van grootte heb ik ook meegemaakt. Gelukkig hoefden wij ons huis niet te verkopen, maar toch, het scheelde niet veel. De spanning uit die tijd raak je nooit helemaal kwijt, maar wel kun je daarna des te meer genieten van dat wat je hebt. Jammer dat juist in tijden dat je anderen ook hard nodig hebt, zij het af laten weten. Je weet dan wel wie je echte dierbaren zijn. Maar het meest mooie vind ik je positieve reactie en ook de moed om het te plaatsen. Een bijzondere quilt.
Marjolijn

Joke v. Geest zei

Wat een bijzonder en ontroerend verhaal, ik ben er stil van. Hopekijk gaat het weer beter met je dh. Liefde overwint alles, Laat dat de boodschap zijn achter je prachtige quilt.

Annelies zei

Ik word stil als ik je verhaal lees. Jullie hebben heel wat meegemaakt. Je quilt neemt daardoor een grote herinnering met zich mee.
Ik bewonder je doorzettingsvermogen en positiviteit.

Ellen zei

Wat een ontroerend verhaal. Het moet geen makkelijke tijd voor jullie zijn geweest.
Ik weet zelf hoe belangrijk quilten op die momenten kan zijn en ik weet dan ook dat dit een Heel Speciale Quilt is.

Gelukkig heb je je hoofd omhoog gehouden en niet opgegeven. Op die manier weet je je door alles heen te slaan. Heel dapper. En een prachtige quilt.

Dikke knuffel!

Jacqueline zei

Zo herkenbaar,de vrienden die je verlaten, maar je vertrouwen in je gezin trekt je er wel doorheen. Dat is het allerbelangrijkste. En wat een prachtige quilt. Mooi hoor.

Joke zei

Ingrid ik vind je quilt ontzettend mooi. Het verhaal erbij is enorm ontroerend. Het is zeker geen zielig verhaal, het is jxc3xb3xc3xbaw verhaal. Zo lopen levens soms. Er weer iets positiefs uithalen met je hele gezin is toch het meest waardevolle! Dat kan niemand je ooit weer afnemen. Knap dat je het zo opschrijft. Je had voor mij geen beter moment kunnen kiezen. Ik zit er middenin maar daar komen we ook, zeker weten, met z'n allen weer uit. Dankjewel voor je eerlijke verhaal!

Quibi zei

Wat een verhaal... Ik word er stil van. Gelukkig hebben jullie elkaar allemaal nog, want ik neem aan dat het met manlief weer goed gaat? "Fijn" om in zo'n periode te zien dat je vrienden geen echte vrienden blijken te zijn! Maar je quilt is schitterend en ik begrijp dat deze lapjes en het werken aan de quilt je door deze zwarte tijd heeft heengesleept!

Groetjes, Yvonne

Simone Hopman zei

Hi Ingrid,
Ik lees al een poosje mee op je weblog en ik vind het prachtig zoals deze quilt je verhaal verteld, Ik weet als geen ander (weduwe binnen 2 minuten, auto-ongeluk,ontslag, nieuwe baan etc) hoezeer mensen je kunnen laten vallen zeker hen van wie je dat nooit zou denken. Schrijven heeft mij altijd geholpen en mijn geloof maar ik zou het geweldig vinden wannneer ik in staat zou zijn in een moeizame periode zoiets moois tot stand te brengen als jij hebt gedaan.
Fijn dat het nu weer goed met jullie gaat.
Hartelijke groeten Simone .

Isabella zei

Wat een verhaal, dat is geen leuke manier om erachter te komen dat je vrienden toch geen vrienden zijn. Je hebt er wel een mooie quilt aan over gehouden. Heerlijk toch dat zo iets je door zo'n moeilijke periode helpt.
Hopelijk gaat het nu ook weer goed met je DH?

Yolanda zei

Hallo Ingrid, ik lees je blog altijd met zo veel plezier, ik heb zo'n bewondering voor je..... je werkt , bent moeder van 4 kids en je hebt ook nog volop de tijd om te handwerken. Ik zit nu in de zelfde situatie als jij destijds, ex-man stopt met alimentatie, dus ik moet meer gaan werken en hoogst waarschijnlijk mijn huis uit waar ik al 30 jaar woon. Kids zijn net allemaal de deur uit. De afgelopen 10 jaar heeft het quilten mij door allerlei moeilijke tijden geholpen en ik heb bij iedere quilt ook een verhaal. Het lijkt of ik nu ook een burn-out heb, alles is te veel, ik zie ook vreselijk tegen de kerst op (al jaren). Maar ik hoop dat als ik verder ben ik net als jij zo positief op alles kan reageren. Misschien nog maar een huisjes quilt gaan maken en nu met vrolijke kleuren. Beankt voor je verhaal!!!!! Yolanda

Marixc3xablle zei

Ook ik ben quiltend de jaren doorgekomen dat mijn man een burn out had, wij wonen in een huurhuis en konden daar gelukkig in blijven, maar de auto raakten we wel kwijt. Nu een jaar nadat mijn man weer aan het werk is gegaan zijn we nog brokstukken uit die tijd aan het wegwerken.

Margeeth zei

Wat een prachtige quilt is dit weer en wat een droevig verhaal. In tijden van nood kom je erachter wie je echte vrienden zijn, zeggen ze altijd en als ik dit verhaal lees dan zegt dat niet veel goed over de mensheid.
Gelukkig waren jullie thuis toen de bank ging verkopen en kon je tenminste je spullen in veiligheid brengen.

MaRia zei

Het is geen zielig verhaal, Ingrid, maar een verhaal waar mensen, soms broodnodige, hoop uit kunnen putten.
Dankjewel voor je vertrouwen.
Je vermogen om zoiets ingrijpends om te zetten in zo'n mooie quilt, daar kan ik alleen maar bewonderend naar kijken.

Anita der zei

Hier zijn geen woorden voor, wat gemeen. Maar wat ben je positief gebleven, dat straalt je quilt ook uit. Je hebt volgens mij ontzettend leuk werk er aan over gehouden. Ingrid, ik vind je een kei en geniet van je verhalen, mooie dingen en foto's.
Ik hoop dat het goed is gekomen met je man.

naamloos zei

Ingrid, wat een triest verhaal achter de quilt. Ik heb het jankend zitten lezen omdat ons iets soortgelijks overkomt. Het sleept zich al jaren voort. De eenzaamheid, die je in zo'n situatie voelt is niet te beschrijven. Maar ook wij gaan door, veel "vrienden" zijn we kwijtgeraakt, gewoon omdat ze bepaalde dingen niet willen begrijpen. Maar gelukkig is daar (voor mij althans) het quilten. Het werken met lapjes doet heel vaak de narigheid voor een tijdje vergeten. Dank je wel voor jouw verhaal. Ik weet nu, dat wij niet de enigen met problemen zijn.
Naamloos (omdat we de schaamte nog niet voorbij zijn)

Annemarieke zei

Zo, dat zijn heftige dingen Ingrid. Je leert zo wel, wie je vrienden zijn en ook, hoe hecht je als gezin kunt zijn. Ik vind het knap dat je op zo'n manier met een dergelijke situatie om kunt gaan.

cobie zei

wat een verhaal,en wat ben je nog staads positief gebleven.
goed hoor. je moet het maar kunnen.
en dan nog zo'n mooie quilt .sterkte voor de toekomst en gaat alles nu beter.
geniet dagelijks van je blog.
gr. cobie

marian'ne m zei

Ja zeg ik ook:

" Wat een verhaal " !!!.

Mooie 'warme' quilt omdat JIJ er in zit, jouw warmte, liefde xc3xa9n vrolijkheid !!!

Hester zei

Phoeh, wat een verhaal, daar wordt je stil van. Wat naar dat jullie dat allemaal hebben mee gemaakt. Quilten is altijd poitief, het helpt je door moeilijke tijden heen. En misschien is je quilt wel zo vrolijk en licht omdat je toch positief bent blijven denken en vertrouwen had dat alles wel weer goed kwam met huis en gezin. Dank je dat je dit met ons wilde delen.

dijn/audrey zei

O Goof... Ik zit hier helemaal stil achter het scherm. Ik kan je alleen maar aankijken, machteloos een beetje. Ik kan het verleden niet veranderen voor jullie. Denk aan jouw lieve man, je kindertjes, je dierenschare.
Ookal kennen we elkaar niet in het echt, ik heb al heel veel vriendschap, oprechte belangstelling en warmte mogen ondervinden via onze blogs, zovele vrienden mogen opdoen. En daar ben jij er eentje van.

Jouw quilt lieverd, weerspiegelt jullie helemaal. Die innerlijke blijheid, die band onderling. En die band lijkt me, is vele malen sterker geworden, juist doordat jullie moeilijkheden te boven zijn gekomen.

Ivm reorganisatie op het werk van Peet en onheus behandelen is onze eigen toekomst op dit moment ook niet zeker. Misschien moeten we een advocaat opzoeken, zelfs, en ik weet niet of we daar geld voor hebben. Tweede keer in ons leven dat ons dit overkomt. En wellicht is mijn heerlijk huis straks ook niet meer het onze. Dus ik wxc3xa9xc3xa9t waar jullie doorheen zijn gegaan.
Net als jij, wil ik goede moed houden, alhoewel onzekerheid killing is. Ik put moed uit de band die er onderling is, en de wetenschap, dat wxc3xa1xc3xa1r het leven ons ook naar toe leidt, het er met elkaar goed zal zijn.

Ik omhels je, en ook je man.

groetjes van ingrid h.g. zei

Hoi allemaal!
Dank-jullie-wel voor de lieve reacties, die ik hier, maar ook via pm heb gekregen. Zoals een lieve schat schreef, 'elk huisje heeft zijn kruisje', maar dat zie je aan de buitenkant niet.

Zij die in een zware periode zitten, wil ik heel veel steun toewensen. Onze samenleving moet allemaal snel, mooi en geweldig zijn, maar gaat vaak voorbij aan het kleine GROTE menselijk leed.

Voor mij zijn het de kleine dingen die het 'm doen, een verliefde blik van m'n DH, knuffels van m'n kinderen, gezelligheid, warmte, en zo kan ik nog wel even door gaan,...

Met DH gaat het momenteel goed, uiteindelijk bleken al zijn klachten te wijzen, naar de ziekte, Hemachromatose. Dat is een ijzerstapelingsziekte, waarbij al je organen aangetast worden. Het is heel eenvoudig op te sporen, en als je er vroeg bij bent, goed mee te leven,...
Helaas kwamen wij er pas laat achter, maar gelukkig niet te laat :o)
Ik wens iedereen een fijne dag, en hoop, dat ik het jullie niet te moeilijk heb gemaakt vandaag ;o)

Joke zei

Dikke knuffel terug!

groetjes Wilma zei

Hier heb ik wel erg veel te lezen. En je moet je echt niet verontschuldigen voor dingen die je meemaakt. Zo is er bij iedereen wel wat!!! Wat dacht je ervan dat mijn dochter met 17 jaar haar kindje kreeg!! Wat een stress en wat een geroddel over ons!! Vreselijk, dat mensen zo met hun oordeel klaar staan en er eigenlijk geen bal van snappen. Nu het bij ons en met kinderen en kleinkinderen goed gaat ben ik zo blij dat ik mijn echte vrienden eruit heb weten te halen.....en voor de kletsters.....ach die zullen er altijd wel blijven. Alsof er bij hun nooit wat aan de hand is!!! Het leven zou er al heel anders uit zien als de mensen eens wat minder snel met hun oordeel klaar staan en misschien zelfs wat begrip voor elkaar kunnen opbrengen.....Maar dat zal wel wat te veel gevraagd zijn!! Fijn dat jullie er goed zijn uitgekomen en nog wel zo'n mooi quilt aan over hebt gehouden!!! Dankjewel voor je verhaal en wie weet heeft iemand die nu met problemen zitten wel wat aan jou verhaal!!!! Dikke knuffel!!!!!
:o)

groetjes van ingrid h.g. zei

Wilma,dankjewel voor jouw verhaal ;o)))))

Nicky zei

Wat een verhaal,meid!! We hebben ook het een en ander al voor de kiezen gehad maar dit is toch wel heel dramatisch.Wat ben jij een sterke vrouw.Ik ben helemaal overdonderd door jou quilts.Elke keer verras je me weer met weer zo'n prachtquilt.Wat me wel opvalt is dat je altijd met ongeveer dezelfde kleuren werkt.Als dat roze en rood verwijst volgens mij naar al de liefde die in jullie huisje en hart zit.

groetjes van ingrid h.g. zei

Nicky ;o)
Ik gebruik veel kleuren, maar combineer het vaak met wit. Kijk maar bij "quilts", dan zie je ook veel groen, blauw en bruin,...

Maar inderdaad, op het moment ben ik met een roze/rode/oranje/bruin/witte ;o) Baby Jane bezig, en sommige lapjes gebruik ik ook voor de hexjes,...

katrien zei

Wat een mooi verhaal.
Een pracht van een huisjesquilt en de 4 windstreken.

Betsie zei

Hier ben ik sprakeloos van, jullie hebben heel wat meegemaakt.
Hopelijk gaat het nu weer goed, geniet maar van elkaar, en de kinderen,,,,, dan ben je rijk!!!!
En gezondheid gaat vxc3xb3xc3xb3r alles!!
Ja, en het huisjesquilt is ook weer zoooo mooooiii, daar wordt je ook weer vrolijk van!!!!

gerda zei

nou nou dat is niet niks..sterke vrouw ben je hoor!!!
En zoals je vaak leest"Home is where the hart is" bewijs je maar weer eens.
Genieten van de kleine dingen,er is zoveel om ons heen....
mijn oma zei altijd,Het was nog nooit zo donker of het wordt ook weer licht..ik werd er altijd kriebelig van en dacht jaja..maar ze had wel gelijk..hoe moeilijk te geloven soms.
Daarom Ingrid spreken jou quilts zoveel mensen aan (mij in ieder geval wel)omdat je ze met je hart maakt!!!!!
dank je wel dat je je verhaal met ons gedeeld hebt.

Carla Meysembourg zei

Ben al een tijde bij je op de koffie(blog) en leef helemaal met je mee. Het is heel bewonderend dat je jouw verhaal verteld hebt. Het geeft heel veel mensen de moed om door te gaan en dat zij niet alleen staan met hun problemen. Petje af dat je het gedurft hebt. Dank je wel en alle beste wensen voor de toekomst.
Carla uit Luxbg

groetjes van ingrid h.g. zei

Het verhaal dat ik vandaag verteld heb, heeft me zoveel lieve reacties terug gegeven,in het openbaar maar ook heel persoonlijk via de mail.Het heeft velen diep geraakt.

Daardoor vind ik het niet moeilijk, dat ik over deze zware tijd heb geschreven.

Dank jullie wel voor jullie vertrouwen ;o)

Ineke zei

Ik heb zoveel bewondering voor alles wat je zo goed en ontroerend kan vertellen, maar nu kan ik niet anders zeggen, dat ik diepe respect voor je heb gekregen. Het is i.d.d. een mooi vrolijk huisjesquilt geworden. Wens jullie samen het allerbeste toe! Groetjes van Ineke

Marianne zei

Soms denk ik wel eens bij alle positieve weblogverhalen of ik een van de weinigen ben waar zoveel mis is gegaan in het leven, maar natuurlijk heeft ieder huisje zijn kruisje en loop je daar natuurlijk niet mee te koop. Dit verhaal raakt me diep en heb bewondering hoe jullie, en in het bijzonder jij, erdoor zijn gekomen. Bedankt om het met ons te willen delen! Een heel mooi verhaal achter een waardevolle emotionele quilt! Fijn dat je zo positief bent gebleven en heerlijk je gevoelens in je quilten kan leggen! In quilts zitten zoveel steekjes aan emoties en herinneringen. Een onbesproken dagboek!

Hilly zei

moedig van jou om dit op te schrijven en wat mooi dat jullie het zo goed gered hebben samen....en dan zo'n bijzondere quilt met mooie kleuren en zoveel symboliek (ik dacht dat Dijn van de symboliek was,maar jij kunt er ook wat van:ontroerend mooi vind ik dat)
Je bent een bijzonder mens!

Rieke Siccama Lenos zei

Supergoof je bent SUPER GAAF !!!

Ik wens je veel warmte, hoop van harte dat het beter gaat met je man en dat jullie samen met je kinderen een mooie en gezonde tijd tegemoet gaan.

liefs, Rieke

Corrie zei

Ingrid, niks zielig sensatieverhaal, this is life! En jij hebt er als een kei voor gewerkt om erdoorheen te komen met als stevige basis de liefde van man en kinderen. Wat een inzet en wat een enorme liefde spreekt daaruit. Mooi, mooi mens!

dijn/audrey zei

Goof,joehoe, kom es naar Josxc3xa9, prachtige oudrozekleuren, prachtige quilt ook daar. Moest aan jou denken.>>>> ehh, http://www.josees.web-log.nl
>>>>>>>>>>>>>>>>

Bep zei

Natuurlijk heeft een ieder zijn eigen geschiedenis en verhaal,elk mens heeft zijn onmogelijkheden en moeilijkheden,dit ging en gaat mijn deur ook niet voorbij,maar het zien genieten van jouw van de simpele dingen,jouw kwetsbaarheid en jouw passie voor de lapjes geeft een ander kracht,ik wens je veel levenspassie,liefs bep

Astrid zei

Lieve Ingrid..ik heb er gisteren de hele dag aan lopen denken. Want natuurlijk had ik je verhaal gisterochtend al gelezen. Maar ik wist domweg niets passends te schrijven na het lezen van zo'n verhaal. Eigenlijk weet ik nu nog steeds niet wat ik neer zal pennen. Dus schrijf ik maar wat ik voel. Dat jij een prachtig mens bent. Dat dit jouw levensverhaal is met alle pieken en dalen. En dat ik het heel moedig van je vindt dat je dit hebt opgeschreven. Dikke knuffel!

Mary zei

Gisteravond hoorde ik juist dit liedje op de radio, voor een jong meisje, overleden aan leukemie .....
Moeilijke/zware periodes geven je veel kracht voor het verdere leven, en dat zie ik in jou terug !!

Peti zei

Wooh, ik ben er helemaal stil van. Wat ben je een positief mens, en wat heb je met je verhaal veel liefde uitgestraald naar anderen. Fijn dat ik je heb mogen leren kennen!!!!

groetjes van ingrid h.g. zei

*xc3x9c*,

ik weet ook niet meer wat ik moet zeggen,.....

*xc3x9c*

:o)

Maria zei

Lieve Ingrid,nog een heel mooi en gezond leven gewenst met je gezin,dikke knuffel voor een positief mensje!

Willeke zei

Kind, wat een verschrikkelijke periode in jullie leven! Ik kreeg het er koud van, toen ik het las. Wat verdrietig allemaal! Maar vooral WAT geweldig dat jullie weer uit het dal zijn gekropen met z'n allen. Ik hoop dat het met je man inmiddels ook weer beter gaat.
Ik heb bewondering voor alle positiviteit die je uit straalt. dat is xc3xa9xc3xa9n van de redenen dat ik je webje met zo veel plezier lees!!! Ga vooral zo door en een dikke knuffel uit Sneek, voor jullie allemaal! Willeke

Mary zei

Vergeet ik te zeggen dat het wel een hele mooie EN bijzondere quilt is !!

Ineke zei

Hoi Ingrid, Ben sinds kort zelf een weblog gestart en lees jouw blog. Wat een narigheid. en wat goed als je er dan weer kan uitkomen.
Muren en balken vormen een huis,liefde,dromen en "quilts" geven een thuis.
groetjes,Ineke

Francien zei

Ik ben alleen maar respectvol stil.........

noor zei

lieve ingrid, wat een kracht spreekt uit je verhaal. De huisjesquilt is helemaal van jou en je gezin en zal je blijven herinneren aan deze periode uit jullie leven en aan de kracht die je gevonden hebt dit letterlijk te overleven.
Heel heel mooi!

lynda zei

Hoi ingrid wat een verhaal achter de quilt en wat leif dat je dit deelt met ons.Mooie quilt is het ondanks dit verhaal geworden.Wat knap dat jullie de draad weer opgepakt hebben dat zal zeker niet meegevallen zijn.Je gezin is inderdaad het belangrijkste.Liefs lynda

Berthi zei

Zeer indrukwekkend verhaal! Uit alles straalt een enorme kracht van jullie allemaal.
Knap hoe jullie deze zeer, zeer moeilijke periode door zijn gekomen en de quilt is heel bijzonder.

Marijna zei

Pfff Ingrid, jullie hebben het goed voor de kiezen gehad zeg. Wat een optimist ben jij. Maar goed ook, anders head je het niet vol kunnen houden. Zielig doen? Nee hoor, het is de realiteit veel mensen ook mee maken. Je wilt zoiets niet, maar soms gaan dingen niet zoals je zou willen. Gelukkig dat nu alles weer goed is gekoemen.

Betty zei

Hoi Ingrid, het moet wel een soort hel geweest zijn, die tijd, en dat met lapjes werken je zinnen kunnen verzetten, weten wij allemaal. Het is goed om terug te kijken, voor jezelf maar ook voor anderen, je bent uit het dal geklommen en dat heeft je zeker kracht gegeven. Ik heb bewondering voor je positieve instelling, ik wens je heel veel goeds toe!!

Joyce zei

Jee zeg. Iedere keer lees ik een stukje op je web-log sinds ik je een korte tijd geleden "ontdekt" heb. Ik had je huisjesquilt al een paar keer zien staan op de beginpagina en vond hem erg leuk en vandaag besloot ik eens te kijken naar de aparte pagina van deze quilt. Dan verwacht je alles behalve zoxc2xb4n aangrijpend verhaal. Het is een algemeen gezegde, ieder huisje heeft zxc2xb4n kruisje (hier wel heel toepasselijk), maar dit is een echte aderlating en beproeving voor jullie geweest. Het lijkt mij een van de ergste dingen die je kan overkomen om je vertrouwde huis te moeten verlaten. Aan de data te zien is het gelukkig alweer meer dan een jaar geleden en zijn de scherpe kantjes er vanaf.
Vanaf nu zal ik altijd met een andere blik naar de foto op de beginpagina kijken. Hartelijke groetjes, Joyce.

supergoof zei

@Hoi Joyce,
lief dat je reageert bij deze quilt.
Toevallig liet ik 'm van de week aan Gerda zien, en ik kreeg weer kippevel,...
We zijn nu al weer wat jaartjes verder, en 't blijkt toch aangrijpender geweest te zijn dan ik dacht.

Maar de huisjesquilt is erg lief, en ik ben er ook zeer aan gehecht.
;o)

Mireille zei

Ben sinds kort je blog beginnen volgen. Heb hier en daar al bericht gelezen en jonge jonge elke keer verschiet ik weer wat een ongeluk jullie kennen. Ik heb met de tranen in mijn ogen gezeten bij het bericht van Yeppe, nu ik dit lees krijg ik weer een krop in de keel en krijg ik kippevel. De quilt is inderdaad zeer vrolijk maar je hebt hem gemaakt met de moed en het gedacht dat alles wel op zijn pootjes ging komen en dat heb je in je quilt laten zien. Ik duim met jullie mee dat je jullie nu de periode mogen kennen van alleen maar geluk. Als ik nu mijn kaarsjes 's avonds aansteek, ga ik ook aan jullie denken. Dat beloof ik en dat gaat geen moeite zijn want zels voordien was je al in mijn gedacht sinds het voorval met yeppe.
Ik wens je alvast een veel veel beter jaar toe in 2011. Dikke knuffels.
Mireille